to do – HOOCHIEKOOCHIE

Ik heb vandaag ‘Easy Tiger’ van Ryan Adams en ‘Dear Companion’ van Meg Baird, de zangeres van Espers, gekocht. Geen van beide plaatjes verrast me nog. Ik zal niet zeggen: verveling, gegeeuw, maar wel een grote onverschilligheid. Wat was the Cake levensbevestigend in vergelijking met dit zoeken-en-niet-vinden-van-melodieën.
Ik heb mijn knie tegen de trapleuning gestoten.
De zon schijnt, maar hoelang nog?
Ik heb vandaag afscheid genomen van een goede collega, die vandaag verjaart en op pensioen gaat.
Toen ik vandaag thuis kwam lag een boekje van Paul Nougé binnen handbereik. Ik sloeg het open en las dit: “Seule une longue patience nous garde de mourir.” (uit: Quelques Bribes).
Ga terug naar af, u mag de kassa niet passeren, betaal en ga terug naar de gevangenis.
Louis-Ferdinand Céline.
Michel Houellebeck.
Auto’s, motoren, fabrieken, tabakrokende soortgenoten, madame Pijp, Petoetje en Petatje.
Het idee van Irak en Afghanistan in het hoofd van Bush (en zijn trawanten).
Het Belgische zakenleven in China.
Het zakenleven in China.
Avonturiers die orkanen trotseren, of Polen bedwingen.
In de modder liggen luisteren naar het ‘wereldverbeterend’ gezeur van Peter Gabriel en het navelgezanik van Tori Amos.
Elke zin van Gustave Flaubert.
De films van Abel Ferrara.
De prijzen van hotels in Venetië.
De buurt rondom de Beurs van Brussel na middernacht (en vroeger).
Mannen met haar op hun bovenlijf die bovendien graag boksijzers en andere geniepige wapens hanteren.
Mannen en vrouwen die graag wapens hanteren.
Huurlingen.
Wapenfabrikanten.
Cafébazen die niet om hun klanten geven.
De foto’s van Nan Goldin.
Billy the Kid en de overige helden in het Wilde Westen.
Het Wilde Westen.
Scholen en kazernes.
Het stille leven.
Het dagelijks bestaan in kleine dorpen ver weg van alles en iedereen.
Om de zoveel minuten wordt een vrouw verkracht.
Syd Barrett: “When I live I die.”
De film ‘Thief ‘ van Michael Mann.
Het evangelie van Mattheus