ZERO DE CONDUITE: DEPARTURES

Tony Allen

Zéro de conduite is een muziekprogramma waarin songs uit de popcultuur met zachte hand in het keurslijf van thema’s worden ingerijgd. Woekerende chaos wordt met liefde en toewijding overzichtelijk gemaakt. Alle zogeheten populaire genres komen aan bod, al ligt de nadruk op Angelsaksische folk, blues, country, soul en rock-‘n-roll. Onbevooroordeelde muziekliefhebbers noemen het allemaal pop. Elke eerste zaterdag van de maand, van 6 tot 8 uur ’s avonds kan je ernaar luisteren op Radio Centraal 106.7 fm en streaming. Meer informatie over de zender en zijn medewerkers en programma’s vind je hier. Het motto van deze aflevering is: Without going out of my door / I can know all things of earth /  Without looking out of my window / I could know the ways of heaven / The farther one travels / The less one knows.

Vanavond vertrekken we. We reizen af naar voor westerse popmuziek minder voor de hand liggende regio’s. Eerst willen we nog even ademhalen onder de blauwe hemelen van het Verre Westen, dat van onze kinderdromen. Daar doemt het ons al wat beter bekende Iowa op. Kijk daar, dat is Chief White Cloud. Met Barry Brown, Queequeg en Cherie O. Baby varen we naar Jamaica, waar je net niet uit een palmboom valt (na het drinken van ettelijke Negroni’s, ja die hebben ze in Kingston ook). In het gezelschap van Christa Päffgen en een koppige ezel trekken we van Ibiza naar de rand van een donkere woestijn. De nacht is ingevallen. Geen enkele ster, zelfs geen tweelingen. We zwerven door het roemruchte Transsylvanië, geen Graaf Dracula noch een Nicolae Ceaușescu te bespeuren, en ontdekken de stad Cluj-Napoca. Heel wat verder nog ligt Chiang Mai, de grootste stad van Noord-Thailand.

Samen met met Gigi, alias Ejigayehu Shibabaw, ontdekken we Ethiopië. Nusrat Fateh Ali Khan laat ons het eeuwenoude gezang van Pakistan horen, al klinkt het eerder eigentijds, waar we ook Arooj Aftaab terugvinden. Met Judy Nylon en Patti Palladin (Snatch) verwijlen we even in de jungle van Judy. Of bestaat die niet langer? Met Geeta Dutt, de godin van Bollywood, bereiken we buurland India, waarna we naar Europa terugkeren. Met Hope Sandoval eten we Beiers vruchtenbrood, in Londen luisteren we naar een lied van William Blake (dat ik toen ik jong was graag mocht reciteren, mezelf begeleidend op een Japanse Gibson gitaar), en met Neil Young nemen we afscheid van diezelfde bard. In Griekenland luisteren we in een illegale bar naar rembetika, in Frankrijk weerklinkt chanson, wat wil je, en romantisch gezang over de schone van Cadiz. Jacques Brel herinnert ons aan onze Noordzee. Met David Lynch stijgen we naar de hemel op, waar we oog in oog komen te staan met de Engelse componist en virginalist Giles Farnaby. Met Jeff Tweedy reizen we naar het Oosten van het Westen en samen met hem en zijn vrienden logeren we in het New Yorkse hotel Chelsea. De mooie en tragische heldin Edie Sedgwick doet ons even terugdenken aan Dylan Thomas en aan de Arabische drums in Sad Eyed Lady of the Lowlands en neemt dan voor altijd afscheid van ons. We zijn weer thuis, zoals Wim T. Schippers dat zo mooi kon zeggen.

Veel reis- en luisterplezier.

Nusrath Fateh Ali Khan

Arc Of Flight – Bruce Kaphan – Slider – Ambient Excursions For Pedal Steel Guitar – Bruce Kaphan

Better Things To Think About – Ry Cooder – The Long Riders: Original Motion Picture Soundtrack – Trad. Arr. Ry Cooder

Early Morning Song – Bridget St. John – Songs For The Gentle Man – Bridget St John

My Only Child – Nico – Desertshore – Nico

Mon père disait – Jacques Brel – Jacques Brel 67 – Brel, Jacques

On My Way To Kolozsvár Town – Muzsikás – Blues For Transylvania – Trad.

Femme Fatale – Tracey Thorn – A Distant Shore – Tracey Thorn

Salad Days – Young Marble Giants – Colossal Youth – Stuart Moxham/Alison Statton

Trial by Fire – Snatch – Snatch – Nylon/Palladin

Spend, Spend, Spend – The Slits – Cut – Arianne Foster/Viviane Albertine/Paloma Romero/Tessa Pollitt

Hollow Music – Fred Frith – Guitar Solos – Fred Frith

The Dogs Outside Are Barking – Arthur Russell – Iowa Dream – Arthur Russell

Above Chiangmai – Brian Eno & Harold Budd – Ambient 2: The Plateaux Of Mirror – Brian Eno

Hello, Are You There? – Jeff Tweedy – Chelsea Walls – Jeff Tweedy

Time For You To Leave, William Blake.. – Neil Young – Dead Man Soundtrack- Neil Young

How Sweet I Roamed – Acetone – 1992-2001 – Acetone

Drop – Hope Sandoval & The Warm Inventions – Bavarian Fruit Bread – William Reid

Moyege – Tony Allen – Lagos No Shaking – Tony Allen

Tew Ante Sew – Gigi – Gigi – Ejigayehu Shibabaw

Far East – Barry Brown – Reggae Anthology: The Channel One Story  – Barry Brown

Mustt Mustt – Nusrat Fateh Ali Khan – Mustt Mustt – Nusrat Fateh Ali Khan

Diya Hai – Arooj Aftab Feat. Badi Assad – Vulture Prince – Arooj Aftab

Within You, Without You (Instrumental) – The Beatles – Anthology 2 – George Harrison

Na Jao Saiyan – Geeta Dutt – Golden Voices From The Silver Screen – Hemant Kumar

Sti Filaki (In de gevangenis) – Rosa Eskenazi – Rembetika – Songs Of The Greek Underground 1925-1947 – Rosa Eskenazi

We Are Normal – Bonzo Dog Doo-Dah Band – The Doughnut In Granny’s Greenhouse – Neil Innes/Vivian Stanshall

Dog Better Than Man – Viper – Soul Jazz Records Presents: Calypso: Musical Poetry In The Caribbean 1955-69 – Viper

Zing! Went The Strings Of My Heart – Lew Stone & His Band – Pennies From Heaven – James F. Hanley

A Guy What Takes His Time – Mae West – Movie Music: The Definitive Performances – R. Rainger

La môme caoutchouc – Jean Gabin – Les plus belles chansons du cinéma – Carl Maria Von Weber/Maurice Yvain

La belle de Cadix – Luis Mariano – Les plus belles chansons du cinéma – Françis Lopez/R. Vincy/Marc-Cab/M. Vanda

In Heaven (Lady In The Radiator Song) – David Lynch & Alan R Splet – Eraserhead Original Soundtrack – Peter Ivers/David Lynch

Scorpio’s Theme – Lalo Schifrin – Dirty Harry: Music From The Motion Pictures – Lalo Schifrin

Sing Swan Song – Can – Ege Bamyasi – Can/Damo Suzuki/Holger Czukay/Irmin Schmidt/Jaki Leibezeit/Jaki Liebezeit/Michael Karoli

Room 101 – Chrome – Red Exposure – Helios Creed/Damon Edge

Giles Farnaby’s Dream – Penguin Cafe Orchestra – Preludes Airs & Yodels – Simon Jeffes

Dirty Old Town – Ewan MacColl – An Introduction To Ewan McColl – MacColl

Turn The Whole World On Just For A Moment… – Edie Sedgwick – Ciao! Manhattan –  Edie Sedgwick

The White Cloud, Head Chief of the Iowas


Samenstelling en research: Martin Pulaski

EEN AANGENAAM TIJDVERDRIJF

IMG_20200409_112112-anderlecht

Waar houd ik van? Wat is me het liefst? Dat verschilt van jaar tot jaar, van dag tot dag, zelfs van uur tot uur. Zoals Johnny Winter houd ik soms van alles, soms van niets. [1] Daarom is het nogal absurd om de (pop)muziek die mijn voorkeur geniet in lijsten onder te brengen en op die manier het ene album, de ene artiest, zoveel waarde toe te kennen en de andere zoveel.

Nu is het ongeveer iets dergelijks wat ik de voorbije twee maanden (of hoe lang duurt het al?) – op vraag van mijn vriend en muziekminnaar Roen Hetzwoen en uit behoefte aan enige orde en duidelijkheid in mijn leven – heb gedaan. Het was, en blijft nog even, een mooi tijdverdrijf. Zo’n lijstje is geen Dafalgan noch een pepmiddel, maar het proces, het maken, heeft me goed gedaan. Soms voelde ik de adrenaline stromen. Ik meen dat de verteller in Lou Reeds Kicks al een moord moet plegen om iets dergelijks te voelen. Dan toch liever een lekkere opsomming.

Ik kon me al een hele tijd moeilijk concentreren waardoor lezen en schrijven quasi onmogelijk werden. Dat was al het geval na mijn ziekte in december maar is verergerd als gevolg van de pandemie. Als ik niet kan lezen en schrijven ben ik ongelukkig. Het gebeurt wel vaker dat ik het gevoel heb te verstikken in de dagelijkse herhaling, het altijd maar opnieuw moeten beginnen. In het verleden maakte ik dan een reis, om mijn hoofd leeg te maken en weer te vullen met nieuwe ervaringen, geluiden, landschappen, beelden van mensen onderweg. Wat nu zoals je weet onmogelijk is.
Bezig zijn met muziek en met deze lijstjes bood me, een beetje als reizen, een mogelijkheid om te ontsnappen, om niet de godganse dag aan dat virus, aan besmetting, aan ziekte en dood te denken. Om al die vormen van voorzichtigheid, al die nieuwe leefregels waar we ons moeten aan houden uit respect voor onszelf en voor elkaar, enkele uren per dag te vergeten.

Mijn bedoeling was niet om bij die lijstjes voor Roen veel uitleg te schrijven. Aanvankelijk hield ik het ook zo, gaf ik alleen een opsomming van wat ik van bijvoorbeeld R.E.M. of Marianne Faithfull de beste albums vind. Gaandeweg vond ik dat dat niet volstond, dat er wat commentaar nodig was. Nog later ben ik op het idee gekomen om die stukjes uit te werken voor hoochiekoochie. Ook Roen was van mening dat ik dat moest doen. Als ze hier – vanaf morgen – verschijnen is dat mede te danken aan zijn toewijding en overtuigingskracht.

Het was me vaak een genoegen om lijstjes van andere vrienden van Roen – duidelijk stuk voor stuk melomanen – te bestuderen en hun verhalen over deze of gene elpee, dit of dat concert te lezen. Ik besef dat we veel gemeenschappelijk hebben, hoe verschillend we ook mogen zijn in smaak en karakter. Ik heb veel bijgeleerd en vooral heb ik zin gekregen om muziek die ik nog niet ken te gaan ontdekken.

De cursiefjes en anekdotes die ik als uitleg bij mijn lijstjes heb geschreven zijn in tegenstelling tot sommige van mijn literaire teksten niet voor de eeuwigheid gemaakt. Soms echter is een dag een eeuwigheid.

[Morgen de eerste lijst: de beste albums van 1967.]

[1] Op Johnny Winters elpee Second Winter staat een nummer dat I Love Everybody en een dat I Hate Everybody heet.

Foto:  Een coronawandeling in Anderlecht. MP, 9 april 2020,

ZERO DE CONDUITE: HET GROTE ONTSNAPPEN

gunclub

Vandaag is het weer tijd voor mijn maandelijks radioprogramma, Zéro de conduite op radio centraal. U kunt het programma van 18 u. tot 20 u. online beluisteren via de website van radio centraal. Voor wie in Antwerpen woont: de golflengte is 106.7 FM.

Het thema dat ik voor deze sombere lentedag heb gekozen is escapisme. Na snel wat googelen vond ik de volgende definities van de term: “De neiging om de zorgen van het alledaagse leven te vergeten, bijvoorbeeld door het bezoeken van een balletvoorstelling, waarbij men zich in een andere wereld kan wanen.” “Komt voor wanneer iemand de neiging heeft zich aan taken, verplichtingen en of verantwoordelijkheden te onttrekken.” “Het streven of de neiging zich te onttrekken aan de druk van het heden, te ontsnappen uit de moeilijkheden van eigen tijd of eigen leven.” “Neiging tot vlucht uit werkelijkheid.”Er zijn veel voorbeelden van escapisme, van chocolade eten, over postzegels verzamelen tot serieel moorden. De songs die ik heb gekozen horen vooral thuis in de groep seks, drugs, love, rock and roll en religie. De liefde kan inderdaad ook een vlucht zijn, bijvoorbeeld als men zich met zijn partner opsluit in een cocon en de ‘gewone’ wereld buitensluit. De film ‘Night Porter’ van Liliana Cavani is daar een verschrikkelijk voorbeeld van. De laatste dagen van Kurt Cobain zijn een tragisch voorbeeld van vluchten in harde drugs en op zichzelf gericht geweld.

Niet alle liederen die aan bod komen gaan rechtstreeks over escapisme, bijvoorbeeld ‘I’m Free At Last’ van Hank Williams is eerder sarcastisch. En er is natuurlijk ook de humor van Jerry Leiber en Mike Stoller in ‘Alligator Wine’ en ‘Love Potion No. 9’ waarin zij de spot drijven met bepaalde vormen van bijgeloof. Blind Willie Johnson zingt heel nadrukkelijk dat het geloof een vlucht is: ‘I’m gonna run to the city of refuge’. Townes Van Zandt was wellicht niet gelovig maar waarschijnlijk ten gevolge van drug- en alcoholgebruik greep hij voor heel wat van zijn schitterende teksten terug naar religieuze metaforen. Doctor John the Night Tripper alias Mac Rebennack is dé vertegenwoordiger van het voodoo-geloof in New Orleans. Merle Haggard heeft wel in de gevangenis gezeten, maar is nooit gevlucht, tenzij in de drank, waar hij massa’s songs over heeft geschreven. Fred Neil was een junkie, die zich later met dolfijnen is gaan bezig houden. Jolie Holland vlucht in het verleden, waar zij weinig stichtelijke wijsjes ontdekt.

Zoals ik hiervoor al schreef kan liefde een vlucht zijn. Liedjesschrijvers als Gerry Goffin en Carole King, maar ook Phil Spector, en de hele bevolking van de Brill Building in New York waren grootmeesters in het creëren van smachtende tienerpop. Kim Fowley vluchtte weg in een beeld van zichzelf als hippie, wat hij helemaal niet was. Hij was een gewiekste zakenman die songs schreef over lsd en andere drugs. Dat hij nog altijd in leven is bewijst dat hij niet ‘echt’ was. In de jaren zestig werden drugs een belangrijk aspect van de jeugdcultuur. Marihuana, LSD en zwaardere drugs hielpen de jongeren wegvluchten uit de strikte wereld van hun ouders, en in de Verenigde Staten voor de horror van de oorlog in Vietnam. Dion veranderde van tieneridool in junkie. Toch maakte hij nog uitstekende platen, waaronder de elpee ‘Dion’ uit 1968.Sommigen zoals HP Lovecraft, genoemd naar de beroemde schrijver, vluchtten weg in fantasie, science fiction en waanzin. Bij Syd Barrett leek het aanvankelijk om eenvoudige, lieve sprookjes te gaan. Maar spoedig had de waanzin hem in zijn greep. Daar is hij nooit meer uit kunnen ontsnappen. Je kunt dus ook vluchten in een vreselijke werkelijkheid. Een van de mooiste ‘escape-songs’ vind ik ‘Safe In My Garden’ van John Philips, uitgevoerd door the Mamas and the Papas. Van de vier leden is alleen Michelle Philips nog in leven. Drugs eisen altijd een zware tol. Henri Michaux had er een zeer juiste uitdrukking voor: misérable miracle. The Velvet Underground was aanvankelijk alleen bekend in kunstenaarskringen. De band propageerde het gebruik van amfetamine. Lou Reed had dat gebruik overgenomen van zijn mentor, de dichter Delmore Schwartz. De leden van de Velvet Underground zijn nog allemaal in leven, behalve gitarist Sterling Morrison, die van kanker is gestorven. Nico was geen vast lid van de Velvets. Uiteraard is zij niet meer onder ons. Heel haar leven was een vorm van onstnappen.
‘Ladies Of the Canyon’ van Joni Mitchell gaat over de beautiful people die in Laurel Canyon woonden, een idyllische enclave in Los Angeles. Rijke hippies, kunstenaars en songschrijvers hokten er samen. Toch is het een mooi en zelfs geloofwaardig lied. De naïviteit was typisch voor die periode. Het slapen, zoals dat van Brian Wilson, kan een heerlijke en gezonde vlucht uit de realiteit zijn. In dit geval is het een zeer korte slaap. Overigens is het wondermooie ‘Fallin’ In Love’ van American Spring een song van Dennis Wilson, in een productie van Brian.

‘The Watch’ van Ian Matthews gaat over het verlangen van de zieke naar de dood. Hoe vlugger hij komt hoe beter. ‘Born To Run’ van Bruce Springsteen kent iedereen, maar het moet in dit programma, omdat het een vlucht-song bij uitstek is, en zo overweldigend romantisch. ‘The Dark Is Rising’ van Mercury Rev vind ik bijzonder mooi. Het is een eerbetoon aan producer/arrangeur Jack Nitzsche. “In my dreams I’m always strong”, zingt Jonathan Donahue. ‘Mother Of Earth’ van the Gun Club is zo mogelijk nog mooier. Er zit een groot doodsverlangen in, maar je kunt het ook als een pantheïstische droom beluisteren. De schrijver en zanger van het lied, Jeffrey Lee Pierce, kon hier niet aarden. Deze regels komen uit ‘Mother Of Earth’:

Oh, my dark-eyed friend
I’m recalling you again
Soft voices that speak nothing
Speak nothing to the end.

‘Flying Away’ van de grote John Fogerty zegt eigenlijk alles wat er te zeggen valt over vluchten, over escapisme. Waarom is deze song zo onderschat? ‘Daddy Needs A Drink’ van Drive-By Truckers behandelt alledaagse drankzucht, om aan de dagelijkse ellende te ontsnappen. Kom geef mij er nog eentje! ‘Sister Morphine’ is een aangrijpend lied, zowel in de versie van the Rolling Stones als in die van Marianne Faitfull. Deze productie is van Jack Nitzsche. In ‘Coming Down Again’ vraagt Keith Richard zich na een lange roes af waar al zijn vrienden zijn. Ben ik ‘Lucy In the Sky With Diamonds’ vergeten? Iedereen weet waar dat over gaat. Mochten hierboven onjuistheden staan, neem het mij dan niet kwalijk, ik heb een Panadol genomen tegen hoofdpijn, en ik heb alle informatie uit mijn hoofd gehaald, niets opgezocht of geverifieerd.

Time Changes Everything – Bill Monroe – Anthology
I’m Free At Last – Hank Williams – Lost Highway December 1948 – March 1949
I’m Gonna Run to the City of Refuge – Blind Willie Johnson – Blind Willie Johnson
Wine, Woman & Whiskey – Papa Lightfoot – Gutbucket
Heavenly Houseboat Blues -Townes Van Zandt -The Late Great Townes Van Zandt
Sweet Cocaine – Fred Neil – The Many Sides Of Fred Neil
The Fugitive – Merle Haggard – Down Every Road
Old Fashioned Morphine – Jolie Holland – Escondida
Gris-Gris Gumbo Ya Ya – Dr. John – Gris-Gris
Alligator Wine – Screamin’ Jay Hawkins – The Leiber & Stoller Story – Volume 2 – On The Horizon 1956 – 1965
Love Potion No. 9 – The Clovers – The Leiber & Stoller Story – Volume 2 – On The Horizon 1956 – 1965
Heaven Is Being With You – Jackie DeShannon – Tribute To Goffin & King 1961-67
Halfway To Paradise – Tony Orlando – Tribute To Goffin & King 1961-67
Fallin’ In Love – American Spring – Pet Projects: The Brian Wilson Productions
World Of Dreams – The Cake – More Of Cake
Purple Haze – Dion – Dion
The Trip – Kim Fowley – Mondo Hollywood / Kim Fowley’s Phantom Jukebox Vol.1
Codine – Charlatans – Nuggets: Original Artyfacts From The First Psychedelic Era
At the Mountains of Madness – H.P. Lovecraft  – H.P. Lovecraft II
Ladies Of The Canyon – Joni Mitchell – Ladies Of The Canyon
Safe In My Garden – The Mamas & The Papas – All The Leaves Are Brown
Atlantis – Donovan – Troubadour: The Definitive Collection 1964-1976
Itchycoo Park – The Small Faces – The Autumn Stone
The Gnome – Pink Floyd – The Piper At The Gates Of Dawn
Lucy In The Sky With Diamonds – The Beatles – Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band
I Went To Sleep – The Beach Boys – Friends & 20/20
The Watch – Matthews’ Southern Comfort –    Best Of Matthews Southern Comfort
White Light/ White Heat – The Velvet Underground – Lou Reed -Peel Slowly And See
Born To Run – Bruce Springsteen – Born To Run
Flying Away – John Fogerty – John Fogerty
Mother Of Earth – Gun Club – Miami
The Dark Is Rising – Mercury Rev
Dreamworld – Rilo Kiley – Under The Blacklight
Strange Religion – Mark Lanegan Band – Bubblegum
Daddy Needs A Drink – Drive-By Truckers – Brighter Than Creation’s Dark
Sister Morphine – Marianne Faithfull – Hearing Is Believing: The Jack Nitzsche Story 1962-1979
Coming Down Again – The Rolling Stones – Goats Head Soup