De slaap wil niet komen. ‘Half-gedachten’ houden me wakker. Mijn wil is niet sterk genoeg om ze te kunnen verjagen. Schaapjes tellen werkt niet bij mij. Opeens zie ik, hoewel het nogal donker is, een groteske, bijna abstracte gedaante op me afkomen. Onmiddellijk ken ik de naam van deze grijze schim: Gog!
Ik durf niet te bewegen, kan het ook niet meer, de schrik heeft me verlamd. Terwijl de gedaante me nadert zie ik haar antropomorf worden. Nu staat de verschijning aan mijn bed; nog even en ze raakt me aan. Het is een vrouw die sprekend op mijn geliefde lijkt. Maar ik weet wel wie het is: Magog!
De gedaante drapeert zich als een dik fluwelen doek over me heen, ze laat me haar volle gewicht voelen, zo zwaar dat ik haast verstik. Terwijl ze zo op mij ligt spreekt ze de volgende woorden uit: Gog en Magog!
De ijzige toon waarop ze dit uitspreekt is nog het meest beangstigend. Zodra ik echter aan het gillen sla verdwijnt de schim bijna meteen. Ik voel geen zwaar gewicht meer op me drukken. Nu ben ik helemaal wakker.
♣
Afbeelding: Iskandar (Alexander) bouwt een muur om Yajuj and Majuj (Gog en Magog) in te sluiten; hier bijgestaan door dīvs (demonen). Perzische miniatuur, 16de eeuw.
HOOCHIEKOOCHIE 