ZERO DE CONDUITE: TROOST

Zéro de conduite is een muziekprogramma waarin songs uit de popcultuur met zachte hand in het keurslijf van thema’s worden ingerijgd. Woekerende chaos wordt met liefde en toewijding overzichtelijk gemaakt. Alle zogeheten populaire genres komen aan bod, al ligt de nadruk op Angelsaksische folk, blues, country, soul en rock-‘n-roll. Onbevooroordeelde muziekliefhebbers noemen het allemaal pop. Elke eerste zaterdag van de maand, van 6 tot 8 uur ’s avonds kan je ernaar luisteren op Radio Centraal 106.7 fm en streaming. Meer informatie over de zender en zijn medewerkers en programma’s vind je hier. Het motto van deze aflevering is: They had a little girl worked in there, must have been about seventeen / She was the cutest thing I had ever seen / It’s the same old story and I’m afraid it wasn’t too very long / Before we had fallen deeply in love and I knew it was wrong / I said baby, we got to stop this thing right here / Or my woman is gonna cut my throat from ear to ear, that’s right.

In deze aflevering gaat het zoals wel vaker meer om sfeer dan om een afgelijnd thema. Ik heb vrij willekeurig enkele songs gekozen die me in moeilijke dagen troost kunnen bieden. (Of is dat een tegenspraak? Kun je willekeurig kiezen?) Mogelijk doen ze dat ook bij jou; troost heeft iedereen van ons wel eens nodig. Ook al ben ik niet gelovig en zal ik dat nooit worden ben ik er toch van overtuigd dat muziek een religieuze dimensie heeft. In soulmuziek, de aardse vorm van gospel, komt de uitdrukking ‘lift my soul’ voor. Die uitdrukking komt uit Psalm 25: “Tot u, Heere, hef ik mijn ziel op, mijn God, op U vertrouw ik”. Ik wil dat graag vertalen als: ik richt mijn ziel, het diepste van mezelf, op jou, op jullie. Samen met jullie neem ik een plaats in op deze aarde. De ziel oprichten is dansen, is seks, is zingen en musiceren. In muziek word ik deel van een groter geheel. De heilige geest van de christenen, ook trooster genoemd, krijgt een menselijke, wereldse betekenis.

Waar komt die troost vandaan? Uit melodieën, ritmes, gezang, uit frasen, uit alles wat deze zeer diverse songs maken wat ze zijn. Veel luisterplezier.

Daddy Rollin’ Stone – Phil Alvin – Un “Sung Stories” – Otis Blackwell

I Got Loaded – Los Lobos – How Will The Wolf Survive? – Camille Bob

Shake For Me – John Hammond, Jr. – Southern Fried – Willie Dixon

Parachute Woman – The Rolling Stones – Beggars Banquet – Keith Richards/Mick Jagger

Mellow Down Easy – Butterfield Blues Band – The Paul Butterfield Blues Band – Willie Dixon

I’m Shakin’ – Little Willie John – The King Sessions 1958-1960 – Rudy Toombs

You Got Me Dizzy – Jimmy Reed – I´m Jimmy Reed – Jimmy Reed

I Love the Life I’m Living – Slim Harpo – The Excello Singles Anthology – J. Moore

Make My Dreams Come True – Elmore James & His Broom Dusters – Blues After Hours – Elmore James

Blues With A Feeling – Little Walter – Blues With A Feeling  – Jacobs

She’s Fine, She’s Mine – Bo Diddley – Bo’s Blues – McDaniel

High School Confidential – Jerry Lee Lewis – Jerry Lee Lewis – Jerry Lee Lewis/Ron Hargrave

Rip It Up – Wanda Jackson – Queen Of Rockabilly – Marascalco/Penniman/Blackwell

Blue Days, Black Nights – Buddy Holly – The “Chirping” Crickets + Buddy Holly –  Ben Hall

Come Go With Me – Dion – Lovers Who Wander – C.E. Quick

Smokey Places – The Corsairs – Chess Chartbusters Vol. 5 – Abner Spector

So Young – The Ronettes – The Best Of The Ronettes – William “Prez” Tyrus

Rag Doll – Frankie Valli & The Four Seasons – The Very Best of Frankie Valli & The 4 Seasons – Crew/Gaudio

Little Girl Blue – Nina Simone – Love Will Tear Us Apart – Rodgers/Hart

Crazy – Patsy Cline – Sweet Dreams: Her Complete Decca Masters (1960-1963) – Willie Nelson

There Ain’t No Country Music On This Jukebox – Earl Scruggs & Tom T. Hall – The Storyteller & The Banjo Man – T.T. Hall

I’m Thinking Tonight Of My Blue Eyes – The Carter Family – Can the Circle Be Unbroken – A. P. Carter

It Makes No Difference Now – Cliff Bruner’s Texas Wanderers – Hillbilly Fever: Vol. 2 – Legends Of Honky Tonk – Floyd Tillman

A Girl I Used To Know – George Jones, The Jones Boys – Hillbilly Fever: Vol. 2 – Legends Of Honky Tonk – Jack Clement

Maybe Tomorrow – The Everly Brothers – The Everly Brothers (1958) – Don Everly

Brown’s Ferry Blues – The Louvin Brothers – A Tribute To The Delmore Brothers – Alton Delmore

La Valse De Grand Bois – The Balfa Brothers – The Balfa Brothers Play Cajun Music Vol. 1 & 2 – D. Balfa

La Valse Du Reveur – Nathan Abshire – Great Cajun Accordionist – Eddie Shuler

La Valse De Samedi Au Soir – Eddie LeJeune – Cajun Soul – Trad.

The Girls From Texas – Jimmy Lewis – Back To The River – More Southern Soul Stories – J. Holiday/J.Lewis/C. Chambers

Mighty Good Lovin’ – Smokey Robinson & The Miracles – Antholoby – Smokey Robinson

I’ve Been Searching – O.V. Wright – The Soul Of O.V. Wright – Earl Randle

You Got Me Hummin’ – Sam & Dave – The Definitive Soul Collection – Isaac Hayes/David Porter

Tired Of Being Alone – Al Green – Al Green Gets Next To You – Al Green

Love Me A Little Bit Longer – Delaney & Bonnie – Accept No Substitute – Bramlett/Bramlett

Greyhound Bus Depot – Ann-Margret/Lee Hazlewood – The Cowboy & the Lady – B. George

Untangle Your Mind – John Hartford – Looks At Life / Earthwords And Music – John Hartford

Everything Happens – Fred Neil – The Many Sides Of Fred Neil – Fred Neil

Badi-Da – Mark Lanegan – I’ll Take Care Of You – Fred Neil

Stuck Inside Of Mobile With The Memphis Blues Again – Cat Power – I’m Not There – Bob Dylan

Turn The Whole World On Just For A Moment… – Edie Sedgwick – Ciao! Manhattan –  Edie Sedgwick

Samenstelling en research: Martin Pulaski

AVALANCHE

Nu het nog kan kun je me beter als levende ziel versieren
Zonder zwarte kater op mijn schouder als ik op een zondag
Met gitaar en krant te goochelen zit. Ver weg van alles
Als een countryzanger in wit licht de dood nabij
Maar toch heel levendig, met veel geel en groen.

Heb je me al in de ogen gekeken als ik onnozel doe
En blij ben omdat je bij me bent als een dagdroom
Die je niet vergeet, ook op de trottoirs tussen mensen
Die overal heen snellen, als blinden stoten ze tegen je aan?
Dat jij me niet vergeten bent hoor ik in elk lied

Als ik nuchter luisterend op signalen van liefde wacht
En opeens zit iemand op een viool te krassen en zingt:
Ma chérie je veux danser avec toi, toute la nuit.
Chagrin, pitié, faut oublier tout ça, mal à la tête,
Oui, je te veux, je te veux, comme une avalanche.

Ω

Een vroegere versie van dit gedicht: 7 mei 2009.

 

TRANEN VOOR NEW ORLEANS

neworleans-levees

Voor wat er in New Orleans en grote omgeving is gebeurd en nog steeds gaande is vind ik nauwelijks woorden. Arme mensen, kinderen, ouderen, zieken, stervenden worden door de overheid aan hitte, stank, honger en uitdroging prijsgegeven. In de ziekenhuizen liggen de patiënten dood te gaan. De fijnste, de warmhartigste stad van de Verenigde Staten wordt blijkbaar opgeofferd door Bush en zijn trawanten. De welgestelden en de zeer mobielen zijn op tijd vertrokken, de anderen, zij die weinig of niets hebben, of niemand om hen te helpen bleven achter en stierven of zagen de lijken voor hun deuren en ramen voorbijdrijven. Bijna al een week lang werden de overlevenden aan hun lot overgelaten. De regering is van mening dat de plunderaars moeten worden bestreden. Shoot to kill. De soldaten die niet in Irak zitten trekken het gebied binnen en beginnen een oorlog tegen hun eigen bevolking. Het moet van de president. Een prachtige stad, waarvan men wist dat ze kwetsbaar was en op heel veel vlakken dringend moest worden hersteld, is zwaar gehavend. De vriendelijkste, meest opgewekte en muzikale mensen die ik ooit heb ontmoet zijn hun warme lach kwijt. De hitte van New Orleans, vroeger een aantrekkingskracht, is nu een verschrikking. De geur van magnolia’s en Spaans mos is verjaagd door die van industrieel vervuild water, open riolen en lijken van dieren en mensen. Het restaurant Mulate’s met modder bedekt, geen Breaux Bridge Playboys meer, geen blueszangers op Jackson Square in de buurt van café Madeleine. Geen geurige koffie in het Coffee Museum in Decatur Street. Alle platenverzamelingen van de grote New Orleansmuzikanten vernield door het water. Is Fats Domino al teruggevonden? En hoe zit het met Eddie Bo, die we zagen optreden voor een zevenkoppig publiek in Storyville Club in Decatur Street? Eddie Bo heeft Slippin’ and Slidin’ voor Little Richard geschreven, heel lang geleden. En wat is er met de beruchte club Tipitina’s gebeurd? De vroegere vast klant van die ‘joint’, Dr. John, zal wel in Hollywood wonen, of in New York. Maar de minder bekende muzikanten, die soms nog beter zijn? En de Neville Brothers en al hun kinderen en kleinkinderen. De Mardi Gras-kostuums, waar zo zorgvuldig aan wordt gewerkt. Het binnenkoertje in Royal Street, waar je lekker kunt eten. Het café Du Monde, waar alles destijds maar 80 cent kostte. De topless bars in Bourbon Street. Wat staat er in de Times Picayune? Alleen verschrikkingen? Is er nog wel een krant in New Orleans? The Land of 1000 Dances. De kerkhoven, waaronder het Lafayette Cemetery, waar Marie Laveaux begraven ligt (ook te zien in de film Easy Rider). De doden werden toen al boven de grond begraven, uit voorzorgsmaatregel (verrotting, besmetting). De St Charles Streetcar met als bestemming het lieflijke Garden District waar een straat luistert naar de naam Pleasant Street. De flamingo’s bij het water aan de Loyola universiteit. Hank Williams die op een van de kerkhoven I’m so lonesome I could cry en Jambalaya schreef. De kaaimannen die graag ‘kip’ eten. Die zullen nog wel in leven zijn, de kaaimannen. De one shot shacks. De rustige uren in Armstrong Park. Morgen Labour day, dan zijn er andere jaren overal optredens, feesten. Nu natuurlijk niet. The Rebirth Brass Band. Duizenden cajun, zydeco en blues bands. Jazz op alle straathoeken. Basin Street Blues van Louis Armstrong. Irma Thomas, Huey Piano Smith, Eddie Lejeune, Beausoleil, de studio van Daniel Lanois.

Hoe diep bedroevend allemaal. Help deze mensen!

[Foto van de dvd van Spike Lee’s documentaire film When The Levees Broke later toegevoegd aan dit artikel.]