Hoe word je volwassen? In 1970 was ik het nog steeds niet en werd het ook niet, zelfs al ontbond ik de APP (Anti-Progressieve Partij, een sarcastische eenmanspartij), nam ik voorlopig afscheid van mijn vriend en kamergenoot Erwin, verhuisde ik van een kamertje in de Karmelietenstraat naar een appartement in de Boomkwekerijstraat (boven de club Les Anges Noirs van Fonseca) en trouwde ik met het mooie meisje dat in december ’69 mijn hart had gestolen. In beide woningen waren zwervende zoekers welkom, de meesten afkomstig uit Nederland, sommigen uit de VS, een enkeling uit Finland. Vaak werden het dan lange avonden vol gesprekken over onze hooggespannen toekomstverwachtingen. We dachten nog steeds dat de bevrijding nakend was. We dronken jasmijnthee en beluisterden de nieuwste elpees. Mogelijk was 1970 daar het meest geschikte jaar voor.
Met geestverwanten hingen we rond op de Kaasmarkt, de place to be voor hippies en beatniks. Wij waren niet de enigen die daar tijd verspilden: de politie hield ons nauwlettend in het oog. De agenten zagen ons als staatsgevaarlijk, een bedreiging voor de wet en orde van hun werkgevers. De meisjes onder ons waren sexy gekleed, we hadden lange haren, rookten wiet en – ergst van al – we dronken weinig of geen bier. Om de haverklap moesten we onze identiteitskaart bovenhalen; we werden op allerlei manieren getreiterd en vernederd. Als we op ons eentje door een of andere wat afgelegen straat liepen scholden mannen die vreesden dat hun penis aan kracht zou verliezen ons de huid vol. Op heel wat plekken waren we niet welkom. Er waren enkele vrijhavens, zoals de Florio, de Speakeasy en de Free Press Bookshop. Ik ging naar de filmschool (Ritcs), waar ik de meeste lessen saai en overbodig vond. De beste leraar daar was de nu bijna vergeten schrijver Ivo Michiels. Voor hem had ik respect. (Ook dit verhaal heb ik al eerder verteld. Nu wil ik het vooral over muziek hebben.)
Uit alle kamers en appartementen en cafés stroomde ons muziek tegemoet. De meeste liedjes en elpees van die tijd weerspiegelden onze levensstijl en onze manier van denken. Van live muziek en avant-garde theater genoot ik het meest in Théâtre 140, gerund door de onvolprezen Jo Dekmine [1]. In 1970 las ik nog altijd Aloha en Rolling Stone; het blad van Jann Wenner was toen nog min of meer een undergroundtijdschrift. In beide tijdschriften stonden boeiende, soms zelfs diepgravende platenbesprekingen. Naast de liefde voor mijn zoethart en de fijne vriendschappen was muziek het centrum van mijn universum, al las ik zeker ook wel enkele interessante boeken. Veel van Jan Wolkers, Franz Kafka, Louis Paul Boon. Ook ontdekte ik toevallig William Faulkner.
Na zoveel jaar herinner ik me maar weinig details. Ik hield dat jaar geen dagboek bij. De gevoelens die Neil Youngs After the Goldrush bij me opriep kan ik niet onder woorden brengen, maar ze zijn zeker nog in een of andere laag van mijn bewustzijn aanwezig. In jou ook. Daarin verschil je niet zo veel van mij, denk ik. De pastorale klanken van Bob Dylans Self Portrait, een album dat bijna iedereen in mijn omgeving haatte, kleurden veel van mijn zomerdagen. In de winter vond ik troost in de bitterzoete songs op New Morning. De schoonheid van Loaded drong pas in 1971 ten volle tot me door. Ik kocht de elpee van mijn vriend Luc Deleu, die er niks aan vond. Dat begreep ik niet zo goed. Aan American Beauty had hij ook al een bloedhekel. Marc Didden, mijn toenmalige boezemvriend, en ik waren grote fans van Creedence Clearwater Revival. Tijdens onze wandelingen in het Zoniënwoud zongen we wel eens een van John Fogerty’s liedjes. Het debuut van Ry Cooder opende een heel universum van muziek die ik nog niet kende. Ik ben hem daar nog altijd dankbaar voor. Een van de mooiste liedjes van dat jaar was voor mij Amsterdam van John Cale, zijn Big White Cloud moest er niet voor onderdoen en dan was er ook nog The Only Living Boy In New York.
Mag dat volstaan als portret van de onvolwassen twintigjarige schooier die ik in 1970 was? Ik stel voor dat je dan een blik werpt op de lijst van honderd albums die ik heb samengesteld. Hopelijk vind je de tijd om sommige van deze parels te ontdekken, zelfs die helemaal onderaan de lijst. Vandaag de dag is dat heel wat eenvoudiger en goedkoper dan in 1970.
- After The Goldrush – Neil Young
- Loaded – The Velvet Underground
- New Morning / Self-Portrait – Bob Dylan
- Sunflower – Beach Boys
- Moondance – Van Morrison
- 12 Songs – Randy Newman
- John Lennon/Plastic Ono Band – John Lennon/Plastic Ono Band
- Layla and Other Assorted Love Songs – Derek and the Dominos
- All Things Must Pass – George Harrison
- Cosmo’s Factory – Creedence Clearwater Revival
- Vintage Violence – John Cale
- Band of Gypsys – Jimi Hendrix
- The Madcap Laughs /Barrett – Syd Barrett
- Spirit In The Dark – Aretha Franklin
- Curtis – Curtis Mayfield
- Ton-Ton Macoute! – Johnny Jenkins
- Morisson Hotel – The Doors
- Workingman’s Dead / American Beauty – Grateful Dead
- Ry Cooder – Ry Cooder
- Stephen Stills – Stephen Stills
- Live At Leeds – The Who
- Bridge Over Troubled Water – Simon and Garfunkel
- Déjà Vu – Crosby, Stills, Nash & Young
- His Band and the Street Choir – Van Morrison
- Untitled – The Byrds
- Fire And Water – Free
- Jesse Davis! – Jesse Davis
- Greatest Hits – Phil Ochs
- Together After Five – Sir Douglas Quintet
- Hollywood Dream – Thunderclap Newman
- Desertshore – Nico
- Stage Fright – The Band
- Woodsmoke And Oranges – Paul Siebel
- Burrito Deluxe – Flying Burrito Brothers
- Get Yer Ya-Ya’s Out – Rolling Stones
- The Man Who Sold The World – David Bowie
- Bryter Layter – Nick Drake
- Fancy – Bobbie Gentry
- Idlewild South – Allman Brothers Band
- Twelve Dreams of Dr. Sardonicus – Spirit
- Fun House – The Stooges
- Hark! The Village Wait – Steeleye Span
- Rick Sings Nelson – Ricky Nelson and The Stone Canyon Band
- I’m A Loser – Doris Duke
- Workin’ Together – Ike & Tina Turner
- The Last Poets – The Last Poets
- Total Destruction To Your Mind – Swamp Dogg
- Lorca / Starsailor – Tim Buckley
- Shooting At The Moon – Kevin Ayers
- McCartney – Paul McCartney
- Gasoline Alley – Rod Stewart
- John Barleycorn Must Die – Traffic
- Let It Be – The Beatles
- From A Whisper To A Scream – Allen Toussaint
- Psychedelic Shack – The Temptations
- Leon Russell – Leon Russell
- Fully Qualified Survivor / Window – Michael Chapman
- Trout Steel – Mike Cooper
- Your Saving Grace / Number 5 – The Steve Miller Band
- John Phillips (John the Wolfking of L.A.) – John Phillips
- The Use Of Ashes – Pearls Before Swine
- Lick My Decals Off, Baby – Captain Beefheart & The Magic Band
- What About Me – Quicksilver Messenger Service
- The Black-Man’s Burdon – Eric Burdon And War
- The Garden Of Jane Delawney / On The Shore – Trees
- Jesse Winchester – Jesse Winchester
- Soleil – Françoise Hardy
- Stormbringer – John & Beverley Martyn
- Any Way That You Want Me – Evie Sands
- Sex Machine – James Brown
- Future Blues – Canned Heat
- The J. Geils Band – The J. Geils Band
- Remedies – Dr. John
- CJ Fish – Country Joe And The Fish
- Kristofferson – Kris Kristofferson
- If You Could Read My Mind – Gordon Lightfoot
- Tumbleweed Connection – Elton John
- Just Another Diamond Day – Vashti Bunyan
- Nilsson Sings Newman – Harry Nilsson
- Fotheringay – Fotheringay
- Writer – Carole King
- John B. Sebastian – John Sebastian
- Indianola Mississippi Seeds – B.B. King
- Yes We Can – Lee Dorsey
- On Tour – Delaney & Bonnie & Friends With Eric Clapton
- Blows Against The Empire – Paul Kantner & Jefferson Starship
- Eric Clapton – Eric Clapton
- Love, Death & The Lady – Shirley & Dolly Collins
- Mad Shadows – Mott The Hoople
- Clover – Clover
- Matthews’ Southern Comfort – Matthews’ Southern Comfort
- Loose Salute – Michael Nesmith & The First National Band
- Fanny – Fanny
- Bill Fay – Bill Fay
- Beaucoups Of Blues – Ringo Starr
- Flat Baroque And Berserk – Roy Harper
- The End Of An Ear – Robert Wyatt
- Gimme Shelter – Merry Clayton
- Marrying Maiden – It’s A Beautiful Day
- Here Comes Shuggie Otis – Shuggie Otis
[1] “Jo Dekmine: Eerlijk gezegd, hoop ik eigenlijk aan de rand van een zekere schizofrenie te leven. Dicht bij die paniekerige onevenwichtigheid die zich meester maakt van de échte artiesten, de dichters, de cineasten van deze tijd. Ik voel me beslist solidair met de gekheid van mijn tijd. Trouwens deze rage brengt een buitengewone scheppende kracht met zich.”
Uit een interview met TV-Panorama
heerlijk tijdreizen hier en zoveel herkenbaars, alhoewel persoonlijke parcours gelukkig ook een heel individuele kleur kennen. Geweldige muzikale lijst weer die meteen hier en daar wat van mijn spinrag afstoft. En… we hebben, denk ik, ook allemaal zo wat onze blijvertjes. Als ik Shuggie Otis zie in je lijst is daar ook weer mijn all time favorite FZ. Uit hetzelfde bloemrijke jaar deze zalige jamsessie. Beiden leerden elkaar kennen via Otis senior. Om maar te zeggen… je mijmeringen maken wat los 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dag Blauwkous, ja zo’n lijst van honderd albums zal wel wat herinneringen en associaties oproepen. Johnny Otis was een fascinerende figuur. Ik wist niet dat Shuggie Otis en FZ elkaar via Shuggie’s vader hebben leren kennen. Heel mooie jam trouwens, waarvoor dank. Ik heb hier in Brussel Frank Zappa een keer zien jammen met Alvin Lee van Ten Years Afters, meer dan vijftig jaar geleden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb hem zelf nooit live gezien (spijtig genoeg). Intussen wel de schade ingehaald met de optredens van Dweezil (Zappa plays Zappa).
LikeGeliked door 1 persoon