Waarom sloeg ik 1968, voorlopig dan toch, over? Was het een te moeilijke opdracht? Voelde ik opeens weer het immense gewicht van dat memorabele jaar? Een paradoxaal gewicht – omdat veel van wat zich in onze nog korte levens voordeed zo vederlicht leek – dat woog op elk facet van de toenmalige samenleving, die op het punt stond een global village te worden, of dat al was? Het gewicht van de opstanden, rebellies, revoltes, censuur en repressie. Het gewicht van de veranderingen in stijl, mode, muziek, kunst, literatuur, film, seksuele normen, enzovoort.
In mijn stukje over de betere muziekalbums van ’69 verwees ik wel naar twee boeken over 1968 en ik had er heel wat meer kunnen noemen, maar dat was niet nodig: je hebt maar enkele minuten nodig om een behoorlijke literatuurlijst te vinden. Het boek De jaren zestig van Geert Buelens alleen al bevat een bladzijdenlange bibliografie, zij het over het hele decennium.
Mogelijk was er ook schaamte gemoeid met die sprong in de tijd, al zal het dan zeker onbewuste schaamte geweest zijn. Ik was namelijk helemaal vergeten dat ik op 25 januari 1968 mee ben gaan betogen voor Leuven Vlaams. Inderdaad iets om je voor te schamen. In het euforisch tienerdagboek dat ik dat jaar bijhield lees ik dat er zo’n drieduizend leerlingen deelnamen, van zowat alle Tongerse scholen. Het is heel goed mogelijk dat de schooldirecties ons aanspoorden om mee te doen, maar dat weet ik niet zeker. Ongetwijfeld was het een politieke kwestie, een belangenkwestie ook. Ik was naïef en had beter moeten weten: mijn vader, meestal een stille man, had zich voor een keer duidelijk uitgesproken over de opkomende Volksunie. Dat waren allemaal zwarten, waarschuwde hij. Je mag dat soort mensen niet vertrouwen. Voor mij had die partij, denk ik, een jong en fris imago. Hoe het ook zij, die dag geloofde ik in die belachelijke slogan. Walen buiten, noteerde ik hysterisch. Wij internen waren verplicht om om vier uur weer op school te zijn. Maar mijn vrienden en ik hadden van de vrijheid geproefd – niet die van een bevrijd Leuven, maar van een bevrijd Leven – en gaven die niet zomaar op. Luc, Jan, Godelieve, Ivo, Anita, lees ik in mijn dagboek, begaven ons na afloop van de betoging eerst naar de boetiek King & Queen, ons toenmalig hoofdkwartier, en gingen dan nog een gin fizz drinken en wat dansen in de Baccara. Uiteraard werden we ’s anderendaags bij de prefect op het matje geroepen.
Op 29 januari ben ik samen met mijn vriend Jan en vijf leerlingen van een paar andere scholen weer gaan betogen. Zeven jongens in de straten van Tongeren voor Leuven Vlaams… Ik zal wel overtuigd geweest zijn van de juistheid van deze zaak. Tegelijk ben ik er zeker van dat het mij vooral om de kick van de vrijheid te doen was. Na die 29 januari is er in mijn notities geen sprake meer van Leuven Vlaams en Walen Buiten. Het gaat dan bijna alleen nog maar over popgroepen, over ons tijdschrift Testament, over een toneelstuk dat ik aan het schrijven was, soms over de lessen Nederlands en Engels. De Nederlandse televisie, onderdeel van die global village, was mijn redding, stel ik nu vast. Ik was zeer onder de indruk van Simon Vinkenoog, Robert Rauschenberg en Salvador Dali, die in dat voorjaar de revue passeerden. Een andere reddingsboei was de literatuur. Dat kan ik niet voldoende benadrukken. De notities van na mijn Leuven Vlaams-escapade gaan dan een hele tijd over het verdriet om het verlies van mijn eerste Ware Liefde, de mooie, blonde José-Anne, die ik Josy noemde, zoals in de song van Donovan. (Nog een spoor van mijn anti-Waalse gevoelens van toen?). José-Annes ouders hadden hun dochter gedwongen om met mij te breken. Een dochter van apothekers met een schipperszoon, langharig tuig dan nog, wat denk je wel. Zo was het leven in Tongeren in 1968. Er was evenwel nog een tweede leven, in Neerharen, met andere vriendinnen en vrienden: Martin en Jean en vooral Anita (een andere Anita dan die hierboven) en haar zus Linda, waar ik meer verliefd op was dan op Anita, maar Linda was al verloofd en Anita hield van mij. Soms waren er nog Sylvia en Yvonne. Namen waarvan ik mij de erbij horende gezichten niet meer herinneren kan. Die bucolische kant van mijn gespleten adolescente leven laat ik hier buiten beschouwing. In de dorpen waren, denk ik, de jaren zestig nog niet begonnen. Het leek er meer op The Last Picture Show en American Graffiti, maar dan op de fiets in plaats van in de auto.
Zowel in de wereld van de stad als die van het dorp vond ik troost in liedjes, opnieuw en opnieuw.
Omdat 1968 in elk opzicht zo uitzonderlijk was heb ik er niet aan kunnen weerstaan om een lange lijst te maken. Er zijn dat jaar massa’s gedenkwaardige langspeelplaten uitgekomen; sommige zijn mijlpalen geworden, aan de tijd onttrokken artefacten.
- White Light / White Heat – Velvet Underground
- The Notorious Byrd Brothers / Sweetheart of the Rodeo – The Byrds
- Beggars Banquet – The Rolling Stones
- Electric Ladyland – Jimi Hendrix Experience
- Astral Weeks – Van Morrison
- Music from Big Pink – The Band
- Gris-Gris – Dr. John, The Night Tripper
- The Hangman’s Beautiful Daughter – The Incredible String Band
- We’re Only In It For The Money / Cruising With Ruben And The Jets – The Mothers Of Invention
- A Saucerful of Secrets – Pink Floyd
- Waiting for the Sun – The Doors
- The Beatles (“The White Album”) – The Beatles
- The Kinks Are The Village Green Preservation Society – The Kinks
- Traffic – Traffic
- Wheels Of Fire – Cream
- The Fantastic Expedition of Dillard & Clark – Dillard & Clark
- Wow – Moby Grape
- Crown of Creation – Jefferson Airplane
- Cheap Thrills – Big Brother and the Holding Company
- Supersession – Mike Bloomfield, Al Kooper, Steve Stills
- Friends – The Beach Boys
- Randy Newman (Creates Something New Under the Sun) – Randy Newman
- Lady Soul – Aretha Franklin
- S.F. Sorrow – The Pretty Things
- Nico – The Marble Index
- Song Cycle – Van Dyke Parks
- Last Time Around – Buffalo Springfield
- Introspect – Joe South
- Nancy & Lee – Nancy Sinatra & Lee Hazlewood
- Blues From Laurel Canyon – John Mayall
- This Is My Country – The Impressions
- Taj Mahal – Taj Mahal
- Roots – The Everly Brothers
- Neil Young – Neil Young
- Balaklava – Pearls Before Swine
- Ogdens’ Nut Gone Flake – The Small Faces
- Everything Playing – The Lovin’ Spoonful
- The Soft Machine – The Soft Machine
- God Bless Tiny Tim / Tiny Tim’s 2nd Album – Tiny Tim
- Suddenly One Summer – J.K. & Co.
- H.P. Lovecraft II – H. P. Lovecraft
- The Hurdy Gurdy Man – Donovan
- The United States of America – The United States of America
- New Grass – Albert Ayler
- Tell Mama – Etta James
- Dance to the Music – Sly & the Family Stone
- Odessey and Oracle – The Zombies
- Vincebus Eruptum – Blue Cheer
- Comment Te Dire Adieu?- Françoise Hardy
- Sailor / Children of the Future – Steve Miller Band
- In My Own Dream – The Paul Butterfield Blues Band
- Spirit / The Family That Plays Together – Spirit
- A Beacon From Mars – Kaleidoscope
- Picknick – Boudewijn de Groot
- Live Wire / Blues Power – Albert King
- Who Knows Where The Time Goes – Judy Collins
- This Was – Jethro Tull
- Boogie With Canned Heat – Canned Heat
- Eli and the Thirteenth Confession – Laura Nyro
- Peter Green’s Fleetwood Mac / Mr. Wonderful – Fleetwood Mac
- CQ – The Outsiders
- Jacques Dutronc – Jacques Dutronc
- Initials B.B. – Serge Gainsbourg
- The Move – The Move
- Bradley’s Barn – The Beau Brummels
- Head – The Monkees
- Who’s Making Love? – Johnnie Taylor
- Bookends – Simon & Garfunkel
- Silver Apples – Silver Apples
- Sweet Child – Pentangle
- Volume 3: A Child’s Guide To Good And Evil -The West Coast Pop Art Experimental Band
- The Doughnut In Granny’s Greenhouse – The Bonzo Dog Band
- Idea / Horizontal – Bee Gees
- I’m Gonna Be A Country Girl Again – Buffy Sainte-Marie
- The Delta Sweete – Bobbie Gentry
- Love Is All Around – The Troggs
- Love Is – Eric Burdon & The Animals
- Bonnie And Clyde – Brigitte Bardot & Serge Gainsbourg
- A Long Time Comin’ / An American Music Band – The Electric Flag
- The Secret Life Of Harper’s Bizarre – Harpers Bizarre
- The Voice Of The Turtle – John Fahey
- Rainbow – Bobby Callender
- Another Place Another Time – Jerry Lee Lewis
- A Man Needs A Woman – James Carr
- The Further Adventures Of Charles Westover – Del Shannon
- Insect Trust – Insect Trust
- It Crawled Into My Hand, Honest – The Fugs
- Tim Hardin 3: Live In Concert – Tim Hardin
- Harlequin Melodies – Mickey Newbury
- D-I-V-O-R-C-E – Tammy Wynette
- Together – Country Joe And The Fish
- Blues Helping – Love Sculpture
- Flash – Moving Sidewalks
- Tape From California – Phil Ochs
- Birthday – The Association
- Did She Mention My Name / Back Here on Earth – Gordon Lightfoot
- Dino Valente – Dino Valente
- Stoned Soul Picnic – Roy Ayers
- I’m Going Back To The Country Where They Don’t Burn The Buildings Down – Juke Boy Bonner
- John Green – St. John Green
Nothing lasts forever. But that’s part of the beauty.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is heerlijk mee tijdreizen hier. Een opwindende, interessante periode was het om mee te maken, zo bepalend om allerlei vlakken.
Blues from Laurel Canyon…. waar John Mayall in het nr. 2401 vorm geeft aan zijn kennismaking met Frank Zappa, dubbele pret hier 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, 2401 roept bij mij meteen die tijd en de wereld van Los Angeles en Laurel Canyon op. Zappa, de groupies (Miss Christine), de underground… De gitaarpartij van Mick Taylor lijkt al een sollicitatie voor een job bij the Rolling Stones.
LikeGeliked door 2 people