Rood van bloed. Rood van vuur. Rood van adem. Rood van de apocalyps. Rood van liefde en seks. Rood van vlees. Rood van steden. Rood van oorlog. Rood van passie. Verzengend rood. Afschuwelijk rood. Magnifiek rood. Rood van de hemel. Rood van de bergen. Rood van de mijnen.
Onontgonnen rood. Jouw rood. Mijn rood. Onbegonnen rood. Morgenrood. Avondrood.
Het woord rood, een leeg omhulsel, een nietszeggend beeld, een eindeloze metafoor. Het rood van ‘Rode Psalm’, van ‘La Chinoise’, van ‘Trois couleurs: rouge’, van ‘Het rijk der zinnen’, van ‘Le rouge et le noir’. “La Chinoise is een film over rood als de kleur van het denken.” De fabel van de cinema, Jacques Rancière, 2001.
Foto’s: Martin Pulaski