Vader op de kermis. Datum onbekend (jaren vijftig).
Ik heb ook een tijdje vrij goed met de luchtbuks kunnen schieten, tot mijn zestiende ongeveer. Tot dan was James Bond mijn held: ik geloof dat ik meer van agent 007 hield dan van mijn vader. Maar het is goed mogelijk dat ik me daarin vergis, want wat weet ik nog van wat ik in die dagen voelde? Alleszins heeft mijn vader me niet leren schieten. Ik heb hem alleen maar vanop een afstand geobserveerd, als ik daar al de kans toe kreeg. Het grootste deel van de tijd was ik ver van hem en van mijn moeder weg.
HOOCHIEKOOCHIE 