Hoe vaak zeg ik het je niet: ik heb de mooiste film van mijn leven gezien? Je bent de tel kwijt? Ik verloor het overzicht uit het oog evenals de zin voor structuur en context. Maar geloof me, gisteren zag ik de allermooiste film. En nu wil ik twee of drie dingen: naar Le Havre reizen, een goed mens worden en een poos goedgemutst door het leven gaan.
Bestaat er een mooiere, betere (zowel in de esthetische als ethische betekenis van het woord), dieper de mensenziel rakende film dan ‘Le Havre’ van Aki Kaurismäki? Een warmer en ‘grappiger’ sprookje? Een meer geslaagde aaneenschakeling van treffende beelden (elke shot een lust voor het oog). Een film over losers met een hart van honing, over ideale, wellicht onbestaande Fransen, over de ideale cinema (onrechtstreeks) en over de gouden jaren van de Franse Film (Marcel Carné, Jean Renoir, Jean Vigo, maar ook de ‘nouvelle vague’ via een cameo van Jean-Pierre Léaud), over liefde en toewijding, over vluchtelingen, over de ‘anderen’. Een film over ons, wij mensen op de dool, de tel kwijt geraakt, de zin voor structuur en context, de honing in het hart.
Zodra het beter met me gaat: meer over mijn liefde voor Aki Kaurismäki: fragmenten uit een gesprek met Cristina in Porto; een vlucht van Helsinki naar Kuopio (in 1993); the Leningrad Cowboys; Little Bob Story; Jean-Pierre Léaud; geheugenverlies; avonturen in havens; een sportcomplex in Algeciras; het spellen van namen; ongewone kapsels, Jim Jarmusch; en vele andere interessante onderwerpen.
HOOCHIEKOOCHIE 
En als je nu eens begon met naar ‘Le Havre’ te reizen,
of Ithaka, zou dan de rest niet volgen, denk je, Martin?
LikeLike
Dat is zeker zo, Uvi.
Reizen is altijd goed.
En het moet niet eens ‘anywhere out of the world zijn’, zoals bij Baudelaire.
LikeLike
Ik vond het ook een prachtige film. Ik zal hem ook altijd dankbaar zijn omdat hij Jean-Pierre Léaud opnieuw opviste voor I hired a contractkiller – een heel goeie Kaurismäki trouwens. Er was een tijd dat ik ervan droomde koffiemeisje te zijn op zijn set. Dankbaar voor de sobere interieurs, de zwarte humor, de weinige woorden, de zorg voor het geheel. Mijn vriend en ik gingen achteraf naar Le Havre – ook de stad van Queneau. We liepen langs het strand. We bezochten de haven.
Hier in Brugge vroeg ik een affiche aan de cinemabaas. Ik kreeg er drie. Ik heb er geen drie nodig. Als je wil kan ik er één bezorgen.
LikeLike
Wat een mooie reactie, Sarah! Koffiemeisje op de set van Kaurismäki, dat lijkt me bijna een titel voor een film van Kaurismäki.
En dan nog naar Le Havre reizen…
Ik kom hier later wat uitgebreider op terug, heb nu bijna 40° koorts en kan nauwelijks bewegen.
In die poster ben ik zeker geïntereseerd. Alvast bedankt (ik neem dus later contact met je op).
LikeLike
Goedenmorgen Martin,
ik wens je beterschap!
LikeLike
Dank je Uvi, de koorts is al wat gezakt, maar nog veel hoesten en ander gedoe. Veel rusten vooral.
LikeLike
Sarah, nog steeds niet de energie om te reageren of wat dan ook te doen. En mijn excuses voor de domme fout. Ik zal verblind geweest zijn door de koorts – een gebrek aan interesse voor de poster, dat was het zeker niet.
LikeLike