
Foto François Brouns.
De jongen zinkt als het ware weg in zichzelf, je zou bijna willen zeggen: hij verdrinkt in zichzelf. Het is de aangrijpendste uitdrukking van teleurstelling die ik ken.”
Pascal Mercier, De pianostemmer.
Ω
Oorspronkelijk gepubliceerd op 23-11-2012.
Vind ik leuk:
Like Laden...
Gerelateerd
Auteur: Martin Pulaski
Dichter, schrijver, blogger, filosoof, DJ. Liefde voor steden, literatuur, muziek, film, kunsten, nachtleven. Radioprogramma ‘Zéro de conduite’ op Radio Centraal Antwerpen 106.7 fm en streaming.
Toon alle berichten van Martin Pulaski
En het donker maakt me bang
Mamma, mamma…
Mag het licht aan op de gang
Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Een diploma vol met leugens
Waarop staat dat je de waarheid kent
Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Is dit nou later
PS.
Wat een ontroerende foto.
LikeLike
Ontroerend ernstig treurig jongetje.
Hij zoekt steun met zijn linkerelleboog
op een leuning die er niet is …
En het donker maakt me bang
Mamma, mamma…
Mag het licht aan op de gang
Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Een diploma vol met leugens
Waarop staat dat je de waarheid kent
Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Is dit nou later
Tweede maal. Pruts je nu ook aan je reacties, grote jongen?
LikeLike
Uvi, ik ben die reacties bijna allemaal kwijt. Dat vind ik nog het ergste. En links naar mijn teksten werken ook niet meer.
LikeLike
Blijkbaar toch een pak terug gevonden …
LikeLike
Uvi, ik heb veel teruggevonden in mijn e-mail. Dat heb ik zo goed als het kon, zoveel mogelijk in de juiste volgorde, onder de betreffende stukken geplakt. Ik ben er nog altijd moe van.En nu lijkt het ook of ik die commentaren allemaal zelf heb geschreven. Maar ik had geen andere keuze.
LikeLike
Via e-mail?
Kan je mij dat technisch snufje heel eenvoudig uitleggen, Martin?
LikeLike
“Hij zoekt steun met zijn linkerelleboog
op een leuning die er niet is ..”
Ja, dat heb je goed gezien. Het jongetje dat ik was schijnt zich nauwelijks recht te kunnen houden. Maar heeft toch die ‘berg’ beklommen. Ik geloof dat ik net een zware astma-aanval achter de rug had. Zulke aanvallen duurden meestal een drietal dagen. ’s Nachts moest mijn mama dan aan mijn bed komen zitten. Eens de aanval achter de rug voelde ik mij herboren. Opeens had ik weer kracht.
LikeLike
Van commentaren op hk krijg ik telkens een e-mail (met de inhoud van het commentaar erbij). Op die manier heb ik met kopiëren en plakken alles daar geplaatst waar het hoorde. Maar ik kan natuurlijk niet vanuit – bijvoorbeeld – jouw naam een commentaar plaatsen. Daarom lijkt het alsof het allemaal van mij komt. Sommigen zullen mij nu wel erg narcistisch vinden, terwijl ik het toch vooral voor de commentatoren heb gedaan.
LikeLike
Aha. Jawel. Die berichten, krijg ik dus ook.
Maar ik vernietig ze meteen. Omdat ze onder aan de test staan.
Verondersteld worden te blijven staan.
En, narcisme,
hoed je voor simpele zielen en predikers van de waarheid, Martin.
Ik weet niet hoe het gesteld is met jouw navel,
de mijne stelt het goed.
Groeten aan jouw epicentrum…
LikeLike