Bestaat de lineaire tijd? Er wordt beweerd dat ik nu zestig ben, maar ik geloof er niets van. Dat getal is pure uiterlijkheid, simplistische rekenkunde – en ik heb nooit graag gerekend. Ik ben zo oud of zo jong als ik ben – niemand weet het met absolute zekerheid. Hetzelfde geldt voor jou. Tenzij je in die nonsens gelooft. Het enige, onvermijdelijke, – waar ik me tegen verzet -, is dat de afschuwelijke dood dichterbij komt. Moet je de sterfelijkheid echter aanvaarden? Elias Canetti deed dat alvast niet. Overigens is hij de enige schrijver die zich met man en macht tegen de dood verzette. Is hij oud geworden? Als ik de ‘logica’ van hierboven volg niet. Zeker niet zo oud als Methusalem (969 jaar).
Ik wil niet beweren dat er niets verandert in mijn leven – dat zou pas erg zijn. Stasis. Ik heb er vroeger nogal wat over geschreven. Verandering is noodzakelijk. Niet veranderen is bijna hetzelfde als ophouden met ademhalen. Maar de veranderingen in mijn leven hebben niets met leeftijd te maken. Mijn leven verandert, geloof ik, toevallig. Zoals sommige ontmoetingen en sommige kortsluitingen toevallig gebeuren, en sommige bloemen die zomaar opeens, toevallig, op een oude cactus beginnen te bloeien.
Samen met veel andere Belgen volg ik op dit ogenblik de politiek van nabij. Er valt wat mij betreft niet echt veel over te zeggen. Ik ben geen rationalist, maar reageer vooral emotioneel, ook al lees ik boeken en denk ik na. De bewering dat het nationalisme een verwerpelijke doctrine is, is evenwel helemaal op rationele en historische argumenten gebaseerd. De morele en emotionele verontwaardiging versterkt in dit geval de ratio alleen maar. Toch ziet het er naar uit dat in het gebied dat Vlaanderen wordt genoemd – een streek waar sommige idioten niets liever doen dan met vlaggen zwaaien – dat verwerpelijke nationalisme de overhand zal halen. Voor mijn hart is het goed dat ik me op de dag van de verkiezingen in het buitenland zal bevinden. Nee, dat is geen escapisme. Ik zal zeker wel stemmen. Van woede en walging is mijn vel al wat groen gekleurd. Zo weet de nieuwsgierige lezer op welke partij deze eeuwige tiener zal stemmen.
Ik wil niet haten. Ik wil liefhebben. Ik wil geen vijanden, ik wil vrienden. Net als jij ben ik een mens die moet eten en drinken en vrijen. Geloof me vrij, als ik een keer lieg, is het alleen om bestwil. Ik streef naar het goede, maar weet niet wat het is. Het kwaad wil ik leren kennen. Als ik het kwaad door en door ken, zal ik misschien ooit eens iets goeds doen. Nu kan ik me daar alleen maar een voorstelling van vormen. Soms denk ik dat ik al die dingen heb geweten, toen ik een kind was, een paradijselijke periode, waar ik me hoegenaamd niets meer van herinner. Uit dat paradijs ben ik al lang verbannen. In de woestijn van de werkelijkheid maakt leeftijd niets uit.
De afbeelding van de hoes van New Order’s ‘Power, Corruption And Lies’ (Fact 75) mag gezien worden als commentaar op de politieke situatie in België. Op de voorkant van hoes een reproductie van ‘Roses’ van Fantin-Latour (1836-1904). Ik raad je aan deze plaat uitsluitend in vinyl-versie te draaien, en draag er zorg voor dat je jong bent!
Afbeelding: Henri Fantin-Latour (1836-1904), Grandes roses .
HOOCHIEKOOCHIE 
… De bewering dat het nationalisme een verwerpelijke doctrine is, is evenwel helemaal op rationele en historische argumenten gebaseerd. De morele en emotionele verontwaardiging versterkt in dit geval de ratio alleen maar. Toch ziet het er naar uit dat in het gebied dat Vlaanderen wordt genoemd – een streek waar sommige idioten niets liever doen dan met vlaggen zwaaien – dat verwerpelijke nationalisme de overhand zal halen….
Overschot van gelijk. Je kan het zelfs uitbreiden naar een groot deel van de Belgicisten die achter de driekleur aanhollen, naar concerten voor de solidariteit, enz.. Nationalisme is dom, of het nu Vlaams, Waals of Belgisch is. Ik heb ook nooit begrepen waarom ik blijer zou moeten zijn met een overwinning van Gilbert of Boonen dan met eentje van pakweg Cavendish of Gesink. Henin en Clijsters boven Williams of Safina? Why? Omdat we binnen dezelfde landsgrenzen geboren zijn. Als de grootmachten die grenzen 180 jaar geleden anders hadden getrokken zouden we dan juichen om oranje of huilen om de fransen?
Ik werk dagelijks met 25 verschillende nationaliteiten en ik kom pakken klootzakken én leuke mensen tegen, uit alle windstreken. Angst, geluk, verdriet, … kent geen nationaliteit. Alles wat er echt toe doet stopt niet bij Vlaanderen maar evenmin bij België. Zelfs niet bij Europa.
LikeLike
Luc, ik kan je redenering heel goed volgen. Kiezen voor België en je verzetten tegen de onafhankelijkheid van ‘Vlaanderen’ is inderdaad ook een vorm van nationalisme. Maar het is niet zoiets als kiezen tussen de pest en de cholera. België is een groter en minder ‘nationalistisch’ geheel dan een ‘Vlaanderen’ dat zijn eigen weg gaat. België is zeker geen ideaal, maar het is alleszins meer intercultureel dan een streek ‘waar Vlamingen thuis zijn’. Overigens zijn Brabanders, Antwerpenaren en Limburgers geen Vlamingen. Limburg bijvoorbeeld heeft veel meer gemeen met Luik en met Nederland dan met pakweg West-Vlaanderen.
Ik zou het ook liever hebben: een gerealiseerde utopie, de hele wereld één. Zoals in het lied van John Lennon. Maar dan zeggen de mensen dat we dromers zijn. Daarom kies ik voorlopig voor België. En ik betaal mijn belastingen met euro’s.
LikeLike