Terug naar de vrienden in Porto. De warmte en schoonheid van die stad aan de Douro. De geuren, het licht, de mooie dagen en nachten. Tot ziens, lezers, Belgische en Nederlandse vrienden. Het ga je goed. Maar af en toe is het nodig aan de oever van een rivier te verblijven. Een kanaal is geen rivier, en de Zenne in Brussel zit onder de grond verborgen, alsof het een melaatse is, een hoer met een SOA. Daarom andere rivieroevers opgezocht en andere vissen, gastvrije mensen, hospitalité en de wijn van Pessoa. De wijn van de passie en het verdriet. Tot binnenkort. Ik hoop dat jullie aangename herfstdagen mogen beleven, luisterend, al veel te vroeg, naar de gekke kerstplaat van Bob Dylan. Wie had gedacht dat we ooit zo’n geschenk zouden krijgen?
Ω
Foto: Martin Pulaski. José Almeida Pereira, Cristina Regadas & Agnes Anquinet in Porto.
oh I love this photo! We cannot wait to see you two again. Me and José were smiling when we saw this photo again haha! See you tomorrow!
LikeLike
Veel genot in Porto ook al mis je Wilco in Brussel.
LikeLike
I love the way you look at each other, and the way José looks at ‘the man with the camera’.
LikeLike