Op ‘t eerste gezicht valt het aardse bruin op
Waarin het meisje in dagdroom verzonken ligt.
Op de voorgrond likt een zwangere poes ‘n bord leeg.
Het meisje leunt achterover in het licht
Alsof niemand in de kamer aanwezig is:
Rode pantoffels, een been opgetrokken.
Haar rode rok omhoog geschoven; gefluisterd
Wordt nog over de vouwen in haar onderbroek,
Sneeuwwit als de dagdroom van een meisje.
Achter haar handen samengevouwen
Op haar bruine haren, die donkere gordijnen
Waarachter – ongetwijfeld – een meute toekijkt
Tot zij haar ogen opent. Tot zij iets doet.
Tot zij eindelijk iets anders doet dan dromen.
Haar rok glad strijken, haar onderbroek weg.
Opdat de wereld weer wereld, weer wereld
Worden zou, mogelijke dreiging als een deken
Opgevouwen en elke zucht, elke vloek in het gelid.
Wie wil niet dat groene kussen zijn dat haar rug
De wereld biedt? Dicht tegen haar ruggengraat
Waar al haar stemmen klinken en haar hart klopt.
Voor Thérèse, en alle poezen die dit (waarschijnlijk) niet kunnen lezen.
HOOCHIEKOOCHIE 
Het verband tussen het gedicht en de tag “meet me at the wrecking ball” ontgaat mij.
LikeLike
Peerke, er is geen verband. Wellicht stond de versie van Emmylou Harris op toen ik het gedicht heb gepost. Wat dan toch weer ergens een klein verband is. Maar qua inhoud is er geen enkele overeenkomst.
De woorden zijn een ‘commentaar’ bij een werk van Balthus, dat Thérèse Rêvant heet.
LikeLike
Ik heb misschien te hard en te lang gewerkt aan dit gedicht, maar had het niet goed nagelezen.
LikeLike
Martin, begrijp mij niet verkeerd. Mijn opmerking was niet bedoeld als kritiek. Ik vroeg mij af of mij iets ontging.
LikeLike
Peerke, dat heb ik geen ogenblik gedacht hoor. Natuurlijk niet. Ik begreep meteen dat je naar het verband zocht. Ik zal het nooit meer doen! (Maar ik had wat wijn gedronken toen ik dat gedicht postte. Niet toen ik het schreef.)
LikeLike
Martin, de cover van het laatste boek van Monika van Paemel ?
Zij geadeld, hij van adel.
Ik hou wel van die schilder, zeker van de evolutie in zijn werk. Alhoewel de invloed van andere gerennomeerde artiesten nooit ver weg is.
LikeLike
Sorry, één N teveel.
LikeLike