AANWEZIGE AFWEZIGHEID

Misschien valt het op, maar misschien ook niet: ik heb al een hele tijd niets meer geschreven voor hoochiekoochie. Eerlijk gezegd heb ik gewoonweg niets meer geschreven. En dat zal nog wel even duren. Ik ben flink verkouden en voel me zwak. Het is alsof ik al mijn energie nodig heb om gewoon aanwezig te zijn. Toch zijn er zeker een aantal dingen waarover ik zou willen schrijven. Over het bestand in Gaza, wat geen vrede betekent, maar voorlopig vallen er toch geen doden meer. Dat is al iets, een grote kleinigheid. En over de inauguratie van Barack Obama morgen. De hoop voor de toekomst, hoewel we misschien teveel van die man verwachten. De macht is veel te ingewikkeld en te corrupt om door een man hervormd te kunnen worden. Een revolutie moeten we zeker niet verwachten. Het is trouwens de vraag of een revolutie de wereld kan verbeteren. De mensen zijn zoals ze zijn. Ik bedoel: lees eens een tragedie van Shakespeare. Zo zijn de mensen, nog altijd. Het grote verschil met zijn tijd is de precisie waarmee alles gebeurt, de technologie en de zakelijkheid. Maar de strijd om de macht, de haat en het geweld zijn er altijd geweest. Het eerste gedeelte van ‘2001: A Space Odyssey’ laat daar, terecht, weinig twijfel over bestaan. Zouden een gedegen communicatie, artistieke ondernemingen en het voorbeeld van Orpheus ons enigszins voor nog groter onheil kunnen beschermen? Over zulke dingen wilde ik graag schrijven, maar het spijt me, ik moet er nog even het zwijgen toe doen.

Auteur: Martin Pulaski

Dichter, schrijver, blogger, filosoof, DJ. Liefde voor steden, literatuur, muziek, film, kunsten, nachtleven. Radioprogramma ‘Zéro de conduite’ op Radio Centraal Antwerpen 106.7 fm en streaming.

3 gedachten over “AANWEZIGE AFWEZIGHEID”

  1. …zegt Roen, die op wolkjes loopt.
    ‘Gezondheid, Martin’….zou koningin Fabiola onder deze omstandigheden nog een sprookje kunnen schrijven, zoals jij?

    Like

  2. Dank je Mie, dank je Roen. Ik zal wat ziek moeten zijn en dan ben ik wel weer gezond. Sprookjes, ja, maar ook realisme en waanzin allerhande. De tijd waarin we leven laat me weinig keuze. Ik wil zeker niet ontsnappen in een waanwereld. Als iemand zijn tijd moet kennen is het wel de dichter. Maar in papieren revoluties heb ik nooit geloofd, en nog minder in propaganda.
    Pas op, dit is heel vriendelijk bedoeld hoor. Ik ben zo blij met jullie reacties!

    Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: