BLOGS: EEN GEVAARLIJK FENOMEEN II

In verband met de reacties bij mijn vorig stuk over de dreigende taal van minster De Crem. Dreigende taal ten aanzien van bloggers. Ik werd gewaarschuwd voor lezers in de Belgische Senaat. En grote broer zou meelezen als ik schrijf. Kennelijk doet Hij dat bij anderen ook. Het lijkt wel of een soort KGB of CIA ons op de hielen zit, wordt beweerd. Zijn we dan staatsgevaarlijk? Ik zou ook voorzichtig moeten zijn voor mijn buren, degenen die mij niet welgezind zijn. Zij zouden op hun eigen blogs mijn ‘goede naam’ wel eens kunnen bezoedelen.

Wat maakt het uit? Hoe meer lezers hoe liever. Ik ben geen slecht mens en doe niemand kwaad. Wel ben ik af en toe terecht verontwaardigd en stel ik als het nodig is pertinente vragen. Maar veel meer dan een kritische geest ben ik een kind, een dromer, een dichter, een muziekliefhebber. Veel meer dan een kritische geest ben ik een door de tijd en de omstandigheden geschonden mens. Ik schrijf over mijn leven, wat ik zie, hoor, voel – wat ik waarneem. Mijn woorden drukken mijn emoties uit en die zijn eerlijk. Natuurlijk ben ik niet zuiver op de graat. Zuiverheid heeft geen geur, tenzij die van bloed en bodem. Ik ben eerloos. Mijn vaderland is er een van de geest, van broerderschap en zusterschap. Wij herkennen elkaar aan onze liefdes, onze verliefdheden, onze obsessies. Wat wij zeker niet willen is de wereld vernietigen. Ik heb het al eerder gezegd: ik kijk toe vanop de zijlijn. Ik ben een marginale burger. Ik  vermoed dat de halve senaat bevolkt is met marginale burgers. Want wie kent zijn tijd volledig? Wie is met alles mee? Wie schrikt soms niet van monsters ’s nachts. Welke man wil geen Lady Godiva achterna hollen, welke vrouw geen Orpheus horen zingen?

Zoals wellicht iedereen ben ik een lichaam dat eet en drinkt en denkt. Een lichaam dat toenadering zoekt en afkerig is. Lezers zullen zich in mij herkennen, bedienden van de Senaat, masters en bachelors, immigranten, kantoormeisjes, kunstenaars, dichters, praline-eters en aardappelhoofden. Welkom in mijn wereld!

Toch nog dit: ik ben ooit in de leer geweest bij Baltasar Gracian. Van hem heb ik heel veel geleerd over voorzichtigheid, vooral aan het hof. Je zou kunnen beweren dat het hof zich vandaag over het hele land uitstrekt. Velen zijn hovelingen. Ik ben overal voorzichtig. Voorzichtigheid is niet verboden.

Auteur: Martin Pulaski

Dichter, schrijver, blogger, DJ, sensitivist. Stadsleven, literatuur, muziek, film, kunsten. Radioprogramma ‘Zéro de conduite’ op Radio Centraal Antwerpen 106.7 fm en streaming.

13 gedachten over “BLOGS: EEN GEVAARLIJK FENOMEEN II”

  1. Noem mij naïef, maar ik ben er altijd van uit gegaan dat die trouwe bezoeker vanuit de Belgische Senaat die meermaals per week mijn blog aanklikt, gewoon geïnteresseerd is in muziek.

    Like

  2. Peerke, ja, dat is best mogelijk. Ik geloof niet dat dat naïef is. En zoals ik al zei, maakt het uit? Wij zijn geen slechte mensen, integendeel. Ik heb trouwens niet de gewoonte uit te vissen wie allemaal mijn blog bezoekt. Ik ben wel altijd erg opgetogen met reacties. En ik ben zo kinderachtig dat ik nog graag in die verduivelde top-30 wil staan, wat niet meer schijnt te lukken.

    Like

  4. Gewoon iemand die toevallig bij het Parlement werkt en oeverloos veel tijd heeft om wat rond te zappen op enkele voor hem interessante blogs. Meer is dat niet!? Of ben ik nu naïef?!

    Like

  5. Coco, nee hoor, ik denk helemaal niet dat je naïef bent. Blogs worden veel gelezen, in alle geledingen van de maatschappij. Dat maakt figuren als een De Crem bang: sommige bloggers hollen zijn macht uit. De man gaat dan fulmineren. Vreemd is wel dat hij bijval geniet in de kamer van volksvertegenwoordigers. Bovendien hebben heel veel politici zelf een blog. Dus doen zij mee aan dat gevaarlijk fenomeen. Vreemd.

    Like

  8. http://www.radio1.be/programmas/vand/1337498/daarnet in VANDAAG: daar gaan we, weldra op YouTube !
    Ik vind het Recht op Privacy uitermate belangrijk. De grens? Respect, fijngevoeligheid en ons geweten…en dat heeft niets met kwezeligheid te maken. Stel je in de plaats van en vraag je af of jijzelf dergelijke dingen wil meemaken.Deontologie is een vies woord geworden, spijtig!

    Like

  9. Martin, waren dat geen vrouwen van een bepaald kaliber ? Ik wil dan toch maar liever Eurydice zijn…ik wacht nog altijd op die Orpheus, die dat éne liedje voor mij wil zingen !

    Like

  10. Mie, ik heb me niet uitgesproken over wat de minister al dan niet uitgespookt heeft in New York. Dat zijn mijn zaken niet. Ik had het over zijn uitspraak over bloggers in de kamer van volksvertegenwoordigers. Dat er over een minister geroddeld wordt is normaal, of dat nu op een blog is of ergens anders. Heb je al eens een pamfletje van het Vlaams Blok gelezen? Maar blogs dan een gevaarlijk fenomeen noemen is een vorm van paranoia, die me een beetje aan Nixon doet denken.

    Like

  11. Martin, ik had het niet specifiek op jou, sorry als dat zo begrepen werd.Paranoia, daar is de politiek aan onderhevig inderdaad…
    Ik kan alleen niet tegen die vuilspuierij, maar ja, hoge bomen vangen veel wind…

    Like

  12. Dag Martin

    Alweer langgeleden

    mijn zielsverwantschap met jou gedeeld

    het ontzettend goed voelt om iemand zo te weten leven ,te denken ,te voelen

    En dat te delen met mij
    Met ons

    Jij staat in mijn top 5

    Liefs
    Angela

    Like

  13. Mie, ik had dat ook niet zo begrepen, het was alleen maar wat bijkomende uitleg, om mijn standpunt te verduidelijken.

    Dag altijd lieve Angela. Fijn dat je je met me verwant voelt, dan voel ik me alweer wat minder alleen. Nog een mooie dag.

    Voor jou ook nog een mooie dag, Mie.

    Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: