In Lissabon in de Rua Garrett, de straat van het befaamde café A Brasileira, waar Pessoa voor de deur een koffie zit te drinken, vreemd genoeg geen alcohol, kwam ik op een zonnige ochtend uit de metro. Ik wandelde rustig naar de Fnac, want, ja, ook in mooie steden als Lissabon, heeft deze consumptietempel op mij een aanzuigeffect. Achter mij op straat hoorde ik de stemmen van twee – ongetwijfeld nog jonge – meisjes. Ze zongen ‘Like A Rolling Stone’, kenden de hele tekst uit het hoofd. Af en toe schoten ze in de lach, als de frasering niet helemaal klopte, of een noot niet helemaal zuiver was. Ik had zin om mee te zingen, want ik herinner mij ook nog hele fragmenten van de song, maar liet het toch maar zo. Ik kan helemaal niet zingen. Ik liep gewoon door, met de meisjes achter me aan, tot ze de straat overstaken en ik vaststelde dat het inderdaad twee jonge, waarschijnlijk Portugese, meisjes waren. Mooi, zo was het patroon niet doorbroken. Want tijdens elke reis die ik maak hoor ik ten minste één lied van Bob Dylan. Dat was tijdens deze reis tot die ochtend in de buurt van het Chiado nog niet gebeurd. Ik had weliswaar mijn iPod bij, maar dat telt niet en ik geloof niet dat ik er iets van Dylan op heb gehoord. Ik heb trouwens alleen maar van de iPod gebruikt gemaakt in het vliegtuig en tijdens mijn slaap. Ik kan heerlijk slapen met de oortjes van de iPod in mijn oren. Wat voor slaapverwekkende muziek moet er niet allemaal op dat schijfje staan.
HOOCHIEKOOCHIE 
Of zoals Dylan zelve ‘Half asleep near the stars with a small dog licking your face’… 🙂
LikeLike
Ik heb enorm veel bewondering voor mensen, en dus zeker jonge meisjes, die een hele songtekst van Bob Dylan uit het hoofd kennen. Vrijdagavond zong Sarah McQuaid in Toogenblik ook al ‘Tangled up in blue’ foutloos uit het hoofd. Ik ben jaloers op mensen die heelder Bob Dylan songteksten uit het hoofd kennen. Ik onthoud alleen maar fragmenten van Bob Dylan songteksten.
LikeLike
Roen, ik kan geen enkele tekst meer onthouden. Mijn geheugen gaat er serieus op achteruit. Maar Like A Rolling Stone ken ik denk ik toch nog grotendeels, zekers als iemand anders meezingt. Ik heb in een bar in Memphis ooit iemand ontmoet die Sad Eyed Lady Of The Lowlands helemaal uit het hoofd kende.
(Ik heb altijd wel een slecht geheugen gehad voor teksten, niet voor namen en feiten.)
Shake, sla me dood, maar ik kan dat fragment niet thuisbrengen! Is het van Dylan?
LikeLike
En oudere meisjes, Roen ?
LikeLike
Oudere meisjes mogen altijd Bob Dylan teksten zachtjes in mijn oor komen fluisterzingen Mie!
LikeLike
Het komt uit ‘Jokerman’, Martin
LikeLike
Ik ben gek op oudere meisjes.
Vooral als ze ook nog kunnen meepraten over muziek.
LikeLike
Ik ook, Peerke. Ik heb echter de indruk dat ze zeldzaam zijn.
LikeLike
@Roen:Ik wist het, dat ge ’n romanticus zijt!
@Peerke: Ooh daarom !
@Martin:” uniek”oh, oh !
Mijn dag is weer goed…enfin, als jullie het over mij oa hebben?
LikeLike