Op mijn achtenvijftigste verjaardag sterft een van mijn grootste helden: Bo Diddley. Zonder Ellas McDaniel was er doodgewoon geen rock & roll, geen punk rock, geen harde rock, hadden mijn beneden- en bovenburen geen slapeloze nachten gehad – wellicht zouden we nog altijd naar Frank Sinatra, Harry Belafonte en Bobbejaan Schoepen luisteren, goede zangers, maar ze hadden geeen beat. Bo Diddley had een beat, Bo Diddley had dé beat. Hij heeft voor veel verwoesting gezorgd, zodat veel nieuwe dingen konden worden uitgevonden. The Rolling Stones, the Sex Pistols, Jacques Dutronc, Quicksilver Messenger Service, Buddy Holly, en een ritmesectie bestaande uit duizenden slaggitaristen, basspelers en drummers: hoed af en buigen voor de man. Bidden kan ik niet. Maar ik kan wel die riff spelen tot iedereen weet hoe oud ik werkelijk ben. Ze zullen me nooit geloven. Bo Diddley kan niet sterven en heeft geen leeftijd. Hey Bo Diddley!
Mag ik je vragen naar deze clip te kijken? Anderhalve minuut puur genotvol dynamiet, waarbij alle grenzen vervagen. Het einde is niet meer in zicht. If she don’t love me her sister will. Hey Bo Diddley! En dit hier is nog een ander paar mouwen, wild aan de schouders genaaid, met schroeiende prikkeldraad.
HOOCHIEKOOCHIE 
De beat gaat inderdaad door merg en been, de oerbeat van de rock ’n roll… de wereld van de rock ’n roll zal weer een beetje eenzamer zijn zonder bo diddley. Morgen zal ik mona nog eens opzetten, en hey bo diddley natuurlijk…
LikeLike
Happy Birthday and let the good times roll…
LikeLike
Dank je Zorro, en iedereen die me geluk heeft gewenst.
LikeLike
Nu weet ik waar Amy Winehouse haar kapsel ( en nog méér) haalde.
Sla je me nu in de ban van…Martin?
LikeLike
Ik zou de clip wel willen bekijken, doch helaas ‘no longer available’.
LikeLike
bo diddley is terug, met andere clips.
LikeLike
Jim Morrison zou zelfmoord hebben gepleegd toen hij een tiener was maar werd terug vrolijker toen hij Crackin’ Up van Bo Diddley te horen kreeg op de radio 🙂 een interessant weetje
LikeLike