Vandaag was ik te lui om te schrijven. Vermoeidheid en de laatste sporen van ziekte heb ik van me af gewandeld in het Terkamerenbos. Een schitterende zondagmiddag. En morgen opnieuw the struggle for life.
Foto: Agnes Anquinet
Reacties zijn gesloten.
thuishaven voor blogs vol literair talent
Politieke meningen, prozaïsche strelingen
Ik vertel je wat ik zie & ik zie wat ik je vertel
composition/Neue Musik, noise, techno, field recording
belezenissen
EEN MANIER VAN KIJKEN...
Kortschrift
een boek is de bijl die de bevroren zee in ons openbreekt - Franz Kafka
kroniek van een kamertjeszondaar
Uw introductie in muziek
een wereld in zwart en wit is ook maar grijs
in-depth approaches to cinema
teksten, illustraties, cartoons, schilderijen
Verhalen van Sandrijn Swarts
Zij. Diversen.
Nunc Est Scribendum
He not busy being born, is busy dying.
IN MEMORY EVERYTHING SEEMS TO HAPPEN TO MUSIC -Tennessee Williams
Als dat betekent dat je terug gaat werken… dan veel sterkte in die struggle, maar ook veel mededogen met jezelf.
Anders voor morgen: gezond weer op…
Het was een mooie namiddag.
Het is een mooie foto
LikeLike
Hou die struggle toch maar binnen de perken van het redelijke. Het zeer redelijke. Het meer dan redelijke.
LikeLike
Bedankt voor het medeleven. Ja, het was wel zeer vermoeiend, een hele aanpassing. Alleen al de metro nemen op een werkdag was een vervreemdende ervaring.
LikeLike
de namiddag herinner ik me niet helemaal meer. maar de ochtend nog wel. elk beeld, elk woord.
LikeLike