Terug uit Berlijn met stapels beelden, melodieën, geuren, smaken, gesprekken, korte en lange verhalen. Terug uit Berlijn met het verlangen om er meteen terug te keren. Nu ben ik moe en moet ik wachten op de woorden om nog iets te zeggen. Het is alsof België, alsof Brussel mij de adem beneemt – alsof mijn hersens hier niet behoorlijk werken. Waar is de bijsluiter, de gebruiksaanwijzing gebleven? Ik zit in het licht maar het lijkt op duisternis. Ik hoor muziek maar het zijn uiteenvallende klanken. Er is geen verband tussen de ene noot en de andere. Er is al heel zeker geen harmonia mundi. En waar zijn de vriendschap en liefde?
Straks zal het beter gaan, straks vind ik weer samenhang, duidelijkheid. Straks word ik weer wereld.
Voor de zoveelste keer grijp ik terug naar Patti Smith:
“Sometimes my spirit’s empty;
don’t have the will to go on.
I wish someone would send me
energy.”
(Oorspronkelijk uit de soundtrack van de film ‘Privilege’ van Peter Watkins)
Foto: Shell Haus in Berlijn, Martin Pulaski.
HOOCHIEKOOCHIE 
Fijn dat je terug bent en dat het goed was.
Ik wens je dat de leegte ruimte wordt om al de indrukken, verhalen enz. een plaats in te geven en terug balans te vinden in het brengen van alledag, met de daartoe benodigde energie. (alhoewel, een beetje uit balans zijn is niet altijd een slechte zaak, denk ik)
LikeLike
Dank je sodade. De leegte die ik voel heeft wellicht te maken met de enorme hoeveelheid indrukken die ik in Berlijn heb opgedaan. Bovendien hebben we mijn terugkeer stevig gevierd gisteravond.
LikeLike
Maar is er dan een ‘gebruiksaanwijzing’?
LikeLike
Voor mij niet Evy, ik vind er althans geen. Bijsluiters, dat wel, en afsluiters.
LikeLike