Een van de meest ‘opmonterende’ grafstenen die ik ken is die van Herbert Marcuse met het epitaaf ‘weitermachen!’. Het graf bevindt zich op het Dorotheenfriedhof in Berlijn. Spoedig ga ik het nog eens opzoeken. Brecht, Schelling en Hegel liggen er ook begraven.
Over kerkhoven gesproken. Als student filosofie aan de VUB zwierf ik al graag rond op het het kerkhof van Elsene in de buurt van de oude campus. Ik kon er heerlijk tot rust komen. Tijdens mijn reizen zoek ik nog geregeld kerkhoven op, bijvoorbeeld het Dorotheenfriedhof in Berlijn, kortbij de Oranienburgerstrasse, of het wonderlijke Père Lachaise, met zijn honderden zwerfkatten, in Parijs. Ook in Massachussetts heb ik mooie kerkhoven en graven gezien, vooral in Boston en Rockport. Begraafplaatsen behoren tot de indrukwekkendste verwezenlijkingen van de mens, vind ik. In de tijd van de romantiek genoten begraafplaatsen nog veel meer belangstelling dan nu – en de Pre-rafaëlieten waren echte meesters in de voorstelling van het rouwen en de rituelen van de dood. Philippe Ariès heeft een aantal belangrijke werken geschreven over de dood in de Westerse cultuur, onder meer (Nederlands titels) Het uur van onze dood en Beelden van de dood.
Foto: Martin Pulaski, Graf van Herbert Marcuse.
HOOCHIEKOOCHIE 
misschien sta ik te weinig stil, bij ‘dood’.
je doet me denken.
ik mis enkele mensen. zij zijn niet meer.
Marcuse. Hij werd 82. Mooi, al ‘weitermachend’, ik hoop dat ik dat ook kan.
LikeLike
en af en toe eens rusten, dat ook.
LikeLike
Op kerkhoven kom ik ook gertegeld. Je kan er het verleden zien herleven. Van dat van Sint Niklaas heb ik eens een foto geplaatst in een blog ,geloof ik.
LikeLike
wat zou je zelf op een graf- of gedenksteen willen hebben, gesteld dat je er zo iets later voor je opgericht wordt (exegi momumentum…)
LikeLike
we zullen moeten ‘weitermachen’… in drukke straten, in bossen, op kerkhoven, en overal waar we komen. niet berusten.
sodade, geen idee van wat op mijn grafsteen zou kunnen komen. ik zal er eens over nadenken. maar misschien weet ermanno het wel, misschien een uitspraak van des esseintes? wie weet…
morgen is het mijn verjaardag, niet meteen het moment om aan de dood te denken, of misschien net wel? weitermachen!
LikeLike
Neen, Martin, geen grafschrift, wel een hartelijke gelukkige verjaardag. Ik hef het glas en drink je toe.
LikeLike
Alleszins van hier ook een gelukkige verjaardag gewenst. In gedachten een hartelijke toast. Op mr. Pulaski, dat hij ons nog lang mag verblijden en vermaken met mooie teksten, muziek, wat vrolijkheid en dingen die tot nadenken stemmen.
LikeLike
Happy birthday to you,
you’re still young.
Age is just a number,
don’t you stop having fun.
This is your day,
happy birthday to you.
LikeLike
Feest in stijl, martin. Proficiat.
LikeLike
Al die mooie kerkhoven en graven heb je aan de christenheid te danken, want de heidenen verbranden hun overledenen.
Dat heeft zo zijn symbolische betekenis met betrekking tot de opstanding van de doden.
LikeLike