Jean-Claude Brialy is gisteren overleden. De Franse acteur was – toch zeker in België – een beetje vergeten. Nochtans was hij een uitstekend acteur die in tientallen klassiekers meespeelde. Zijn beste rol vind ik die in Le genou de Claire als de vijfendertigjarige diplomaat Jerome, een man die een niet te stillen verlangen koestert om de knie van het tienermeisje Claire toch eens een keer aan te raken. Een briljante film van Eric Rohmer. Jean-Claude Brialy had tevens briljante rollen in het geestige historische epos La nuit de Varennes van Ettore Scola, en in een van de betere films van Luis Buñuel, Le fantôme de la liberté, waarin hij het gedenkwaardige personage Foucauld neerzet, een man die “misselijk wordt van symmetrie”. Brialy geeft op overtuigende wijze gestalte aan de dichter Paul Verlaine, naast de Londense swinger Terence Stamp, die de getormenteerde Arthur Rimbaud voor zijn rekening neemt (in de interessante mislukking Una stagione al’inferno van Nelo Risi). Verder is hij nog te zien in de Hitchcock-hommage, La mariée était en noir van François Truffaut, met een ijzingwekkende Jeanne Moreau in de hoofdrol en in de ‘musical’ van Jean-Luc Godard, Une femme est une femme, naast Anna Karina, die een stripteaseuse vertolkt.
HOOCHIEKOOCHIE 
JC Brialy dood. Ik was er even stil van. Toen ik in de jaren 80 eens een filmcursus volgde, was een van de films die we moesten bekijken ‘Une histoire d’eau’ van JL Godard/Fr. Truffaut. Dat waren die van de groep ‘Cahiers du cinéma’ met de Nouvelle Vague als gevolg. Heel speciaal die film. Ik dacht toen nog : Franse films, die zijn al lang verbannen uit Vlaanderen. Nu nog altijd. Ook met Brialy ben ik opgegroeid. Spijtig dat hij weg is.
LikeLike
Nu zijn ze nog meer verbannen dan ooit. Ga maar eens kijken in de mediamarkt. Allemaal Amerikaans geweld, FBI en marsmannetjes. Geen geschiedenis van het water en geen knie van Claire.
LikeLike