“I CAN FEEL THE HEAT closing in, feel them out there making their moves, setting up their devil doll stool pigeons, crooning over my spoon and dropper I throw away at Washington Square Station, vault a turnstile and two flights down the iron stairs, catch an uptown A train . . .”
Dat is de onvergetelijke openingszin van William Burroughs’ Naked Lunch. Je bevindt je meteen in downtown Manhattan in een wereld van junk en junkies – en tot het laatste woord van deze baanbrekende roman raak je niet meer uit dat bizarre, tragikomische labyrint. En zelfs na dat laatste woord blijf je erin rondtrappelen. Je raakt er nooit meer uit. “William was a Shootist. He shot like he wrote–with extreme precision and no fear”, aldus Hunter S. Thompson
HOOCHIEKOOCHIE 