Het verdient aanbeveling je uit te spreken, niet zo vaak zoveel voor je te houden. Je emoties en je gedachten moet je veruiterlijken. Als je iemand graag ziet, moet je dat zeggen. Iemand eens een keer knuffelen, dat moet gewoon. Als iemand je kwetst of beledigt, mag je je niet laten doen, je moet je verdedigen. Je mag je niet in een hoekje laten drummen. Je moet echt je gedachten en indrukken uiten, niet alleen maar alles verinnerlijken en opsparen. Al wat je niet uitspreekt vindt op een andere, vaak zelfdestructieve manier een uitweg, soms in bepaalde stoornissen, kwalen en obsessies, in ergernis, neerslachtigheid en melancholie.
Je moet je eigen weg gaan, doen waar je zin in hebt, zonder anderen te kwetsen of te benadelen. Als je zin krijgt om aan sport te doen, doe je dat toch gewoon, in plaats van te wikken en te weggen en er uiteindelijk van af te zien. Van uitstel komt afstel, zeggen de mensen en ze hebben gelijk. Als je zin hebt om naar de film te gaan, ga je naar de film en wacht je niet tot je een partner vindt om je te vergezellen. Zo kun je nog lang wachten. Een tentoonstelling, een concert, een wandeling in het bos: hetzelfde.
Het is voor jou echter heel moeilijk om dingen alleen te doen, om ergens op je eentje naartoe te gaan, om zonder gezelschap een vriend, kennis of familielid een bezoek te brengen. Je bent niet bepaald jong meer maar dat zou je toch moeten aanleren, of opnieuw aanleren. En ook het positieve gevoel van in eenzaamheid te genieten van om het even wat. Schoonheid openbaart zich wellicht nog het vaakst en in de beste omstandigheden aan de eenzame wandelaar.
Ik doorbladerde gisteren mijn agenda van 2006 en stelde tot mijn verbijstering vast dat mijn actief leven op één jaar zienderogen is afgenomen. Nu is het bijna een passief leven geworden; het is alsof ik een metamorfose heb ondergaan. Ik ben een kever geworden en lig op mijn rug. Sinds januari 2006 heb ik geen film meer gezien in de bioscoop. Ik ben nochtans een passioneel filmliefhebber. Theaterbezoek neemt ook af. Ik zit meer en meer thuis. Ik bekijk films op dvd, ik beluister muziek, ik lees een beetje, ik zit voor mijn computer en krijg zitvlees. Waar zijn mijn fietstochten gebleven, mijn wandelingen in het Zoniënwoud? En wat is er met mijn slaap gebeurd? Ik slaap gemiddeld nog drie uur, de rest is onrust, een soort mentaal geklapwiek. Lachen zou ik moeten doen, vanuit de buik, daar schijn je goed van te kunnen slapen. Heel graag zou ik ’s morgens eens uitgerust opstaan en rustig een kop koffie drinken. Nee, nogmaals, ik moet mijn leven opnieuw veranderen. Kan iemand mij helpen?
Foto: Martin Pulaski
dag Martin,
Je schrijft open en mooi. Behoedzaam? Traag?
Ik weet het niet wat je moet doen om beter te slapen. Meer op reis gaan, misschien? En de computer thuislaten? Bijvoorbeeld?
Ikzelf (veel mensen beginnen altijd over zichzelf, ik ook) slaap heel goed. En ik doe vaak dingen alleen. Soms zelfs bewust ‘daar ga ik alleen naar toe’ zeg ik dan.
Zoals naar het concert van Cat Power; ik stond daar helemaal alleen in een volle Ancienne Belgique. Of moederziel alleen naar ‘Inland Empire’ van David Lynch.
Het waren allebei heel bijzondere ervaringen. Heel puur, bijna, mag ik dat zeggen? Maar je zegt het zelf ook al, hierboven, of toch zo ongeveer.
Ik wens jou een betere slaap. Veel sterkte. Minder kever-op-de-rug-gevoel.
En een fijne dag, dat wens ik je ook.
LikeLike
ik vergat iets (heel veel in feite).
‘gulden middenwegen’, die lijken me belangrijk. en de eeuwige combinaties. Van denken, lezen, voelen, beleven.
LikeLike
Zo te moeten opstaan! Man, je komt in de buurt van de hel. Fietsen, ja, dat moeten we allebei opnieuw wat meer gaan doen. Of ons gedicht kwijtraken aan de straatstenen… Goede oefening voor beweeglijke knieën. Slaap je beter van. Misschien een ergonomisch hoofdkussen kopen. Of wat langer wegblijven uit cyberspace… Ruimte zat daarbuiten…
LikeLike
Oprecht mijn felicitaties voor Marctiefenthal zijn mooie zin
” langer wegblijven van cyberspace ,ruimte zat buiten …….”
Proficiat Marc
Nu voor Martin:
Organische dagboeken schrijf ik ,een mooi gebaar voor het slapen gaan of tijdens de nacht van slaaploosheid
die koop ik in de Chinese supermarkten hier en daar
in verschillende kleuren en met zijden kaft ,het kopen op zich van een mooi gemaakt boek en met een mooie pen onder de tonen van passionele muziek….
het kan u helpen
Doen misschien?
Groetjes
Angela
LikeLike
Evy, bedankt voor je reacties. Fijn dat je zo van het leven kunt genieten. (Ik ben nog niet zo gek dat ik een computer mee op reis neem. Later misschien, als ik wel al gek ben, en oud en eenzaam.)
Ik zou echter niet weten wat de gulden middenweg is. Maar als ik met middelmaat word geconfronteerd lig ik zeker de hele nacht wakker. En ik word elke dag met middelmaat geconfronteerd…
Marc, bedankt voor de aanbevelingen. Ik heb ongeveer veertig jaar geleden op straat getekend. Toen sliep ik inderdaad heel goed. Ik had nooit dat verband gelegd. Er is inderdaad veel plaats buiten cyberspace. Maar daar gebeurt toch zoveel onheil, ook. En fietsen is gevaarlijk, onder meer voor het hoofd.
Angela, ik kom heel graag in Chinese winkels en koop al even graag van die cahiers en zo, maar het probleem is dat ik die zo mooi vind dat ik er niet in durf schrijven. Ik heb dat ook met Moleskine. Maar toch bedankt voor de tip. Ik zou mijn slapeloze tijd zinvoller kunnen besteden.
LikeLike
Het was goedbedoeld Martin, en het was een dankwoord. Neen, ik bedoelde niet dat jij een computer meeneemt op reis. Het was maar bij manier van spreken.
LikeLike
dag Martin,
Eerst en vooral ,wil ik je proficiat wensen met deze prachtige blog.
Bedankt om me onbewust terug wakker te maken dat ik niks mag opkroppen. Soms zie ik dingen gebeuren, dat ik niet goed kan verdragen,achterbakse mensen (bv).
Dan wil ik ze dan soms,ze erop wijzen . Maar zwijg erover en kropt het op,voor het beste.
Slapen heb ik geen last mee, om goed te kunnen slapen
moet je geest tot rust gekomen zijn. Geniet van de dingen des leven. Zal je goed doen en begrijp het als emotioneel gevoelig bent , is het moeilijk rust te vinden. Geniet het best alleen van dingen, het is puur genieten dan. Ken uzelf en carpe diem Martin
LikeLike