BOB DYLANS THEME TIME RADIO HOUR

dylan-freewheelin

 

Ik luister naar Theme Time Radio Hour met als presentator deejay Bob Dylan. Het thema van het programma is dit keer ‘ogen’ (Ik beluister de programma’s in willekeurige volgorde). Wat Dylan vertelt over de muzikanten en de muziek is onovertroffen poëzie, en ik gebruik dat woord niet onnadenkend. Alleen al de stem – de intonatie, het timbre, de klankkleur, de consonanten en dissonanten, het gefluister, de ironie, de speelse ernst en fijne nuances. Dan heb ik het nog niet over de muziekkeuze. Misschien ligt die voor ons wat voor de hand, maar voor de fans van Black Eyed Peas, Belle Perez en andere hedendaagse ‘sterren’ valt er ongetwijfeld veel te ontdekken. Misschien opent Dylan voor hen wel een doos van Pandora? Het Theme Time Radio Hour als geheel, met de presentatie, de stukjes dialoog uit films, de songs (met veel aandacht voor de teksten), de bijbel- en literatuurcitaten, de lijstjes, is een kunstvorm die nog geen naam heeft. Het is een vorm die sterk aanleunt bij poëzie, luisterspel, vertelling, perfomance en theater.

De luisteraar krijgt gedurende de show Chuck Berry’s Brown Eyed Handsome Man te horen (met een treffend citaat uit de song). ‘If you want to give rock and roll another name, call it Chuck Berry’, zegt Dylan nog. Over Jimmy Martin leert hij dat deze muzikant bij Bill Monroe’s Bluegrass Boys zong en vorig jaar overleden is. Jimmy Martin zelf heeft het over “20/20 vision and walking around tired”.
Dylan noemt zijn vriend Van Morrison George Ivan en citeert een lang fragment uit Brown Eyed Girl.

Ik wil hier niet alle songs opsommen maar een speciale vermelding verdient zeker wel Al Martino’s Blue Spanish Eyes, met een verwijzing naar the Godfather (stukje dialoog).
Na Sonny Boy Williamsons Eyesight To The Blind, gecoverd door the Who op Tommy, wordt de luisteraar verwend met een lijstje van blinde blueszangers; volgens Dylan hadden ze allen een perfecte visie. George Jones, zo verneemt de aandachtige luisteraar bezit onder meer een worstenfabriek. En ‘George’s drinking was legendary’, zegt Dylan. Dat is geen breaking news, maar we horen het hem toch graag zeggen. Nick Lowe was gehuwd met de stiefdochter van Johnny Cash, Carlene Carter. Bij een lied van Wynonie Harris geeft Dylan een aantal mogelijke oorzaken van bloeddoorlopen ogen. Het is duidelijk dat hij uit ervaring spreekt.The Flamingos (met I Only Have Eyes For You) noemt Dylan The Flaming O’s. Dylan is ernstig maar tegelijk erg geestig en, ja, onnozel, wat een ander woord is voor onschuldig. Op de dag van de onnozele kinderen worden de door Herodes vermoorde kinderen herdacht. Ook al is het helemaal niet zeker dat de slachtpartij echt heeft plaatsgevonden.
Maar heel zeker is the Theme Time Radio Hour een genot voor het oor en een streling voor de ziel.

Auteur: Martin Pulaski

Dichter, schrijver, blogger, filosoof, DJ. Liefde voor steden, literatuur, muziek, film, kunsten, nachtleven. Radioprogramma ‘Zéro de conduite’ op Radio Centraal Antwerpen 106.7 fm en streaming.

18 gedachten over “BOB DYLANS THEME TIME RADIO HOUR”

  1. Helaas, niet voor mij dus 😦

    Maar nu ik hier toch ben: ik was teleurgesteld in de biografie die Bob Dylan himself recent schreef. Jij?

    Like

  2. een boek vol bewondering voor zoveel mensen stelt mij niet teleur. maar ik wens je toch veel geluk in de liefde en het spel.

    Like

  3. Ik had gehoopt dat de mens wat meer van zichzelf zou prijsgeven, in plaats van de focus te richten op (mij onbekende) anderen. Wellicht is dat ijdele hoop. (Ik ben na enkele hoofdstukken gestopt met lezen, dus het vervolg ken ik niet).

    Toch bedankt voor het gewenste geluk.

    Like

  4. en dat allemaal terwijl goeie ouwe townes oplag, ogenschijnlijk.
    hield een miskend singer songwriter ooit meer van een ezel?
    had hij maar een biografie geschreven, denk ik dan soms.
    je zou een verkoudheid opdoen om door je neus te kunnen zingen.
    (sorry for interrupting)

    Like

  5. vroeger, in mijn puberjaren liep er zo een ‘ambetant meiske achter mijn gat’. je kent dat wel, fijne zelfgedraaide sigaretjes, john lennon’s ‘ziekenkasbrilletje’ en ze verafgoodde Bob Dylan. sedert draai ik mijn sigaretten héél dik, ben ik nog liever blind dan een ziekenkasexemplaar op mijn neus te droppen en verafschuwde ik Bob Dylan. tot de winter van 2003, op antarctica introduceerde me iemand op kinderlijke wijze in de wereld van de Meester. Gelukkig ben ik nu over mijn dylan-trauma heen maar zit ik wel opgescheept met een bijna onoverbrugbare achterstand. maar hier leer ik in sneltempo bij. waarvoor mijn oprechte dank. marc.

    Like

  6. ik pik even aan bij Marc:
    Ik had een bril, maar niet van het ziekenfonds. Wat misschien niets wil zeggen. Ik heb Bob Dylan nooit gekend. Nu nog steeds niet. En als dat moet zal dat wel komen.
    Ja, hopeloos achterop.
    Maar we zijn snel. Marc toch, en ik soms ook.

    Like

  7. Ik ben al heel lang fan van den bawb, er kan geen ander artiest aan tippen, zowel aan zijn teksten (pure poëzie) ,zijn muziek, zijn tegendraadsheid, zijn invloed… alleen zijn grote dwaling (het zogenaamde geloof…) kan ik niet zo goed aan. Hij heeft ook opgetreden voor de paus, wat alleen maar bewijst dat hij zijn eigen weg gaat en zich niets aantrekt van zijn fans (en soms bepaalde zaken niet juist kan of wil inschatten)
    Maar mijn vraag over dit radioprogramma: kan je dat live beluisteren (op welke golflengte) of is dat een cd?

    Rik

    Like

  8. je kunt het live beluisteren op een betaalradio, maar als je theme time radio hour intikt in google kom je altijd wel ergens uit. een heel aantal van zijn programma’s zijn downloadbaar. je kunt er ook geraken via de blog van koen fillet (of all persons!).

    ik ben een onvoorwaardelijke bewonderaar van bob dylan, sinds 1965. zijn optreden voor die vermaledijde paus zag ik als een surrealistische grap.

    chronicles vind ik net zo goed omdat dylan er zo genereus in is voor de mensen van wie hij veel geleerd heeft, voor degenen die hij bewonderd heeft zoals sommigen van ons hem bewonderen. het feit dat hij zijn eigen persoon tusssen haakjes zet vind ik buitengewoon moedig (en inderdaad tegendraads).

    townes van zandt ja – iets eenzijdiger dan dylan, maar ook een grootmeester. er is een film over zijn leven, maar ik heb hem nog niet gevonden. ook na zijn dood blijft de man miskend.

    Like

  9. Ik leg me hier open en bloot bij evy neer. Ik weet dat Dylan een protestzanger was (is) en dat hij een groot voorbeeld was voor het Gents duo Miek en Roel in hun Vlaams repertoire. Voor de rest kan ik hier enkel lezen en onthouden en misschien eens tijd maken (deze winter) om hem te beluisteren. Maar allé, het besef alleen al, is veel waard, niet martin ?
    warme weekendgroeten,
    Iris

    Like

  10. Via ‘mijn’ Russisch muziekprogramma heb ik vandaag ontdekt dat verwonderlijk veel van Bob Dylan’s muziek in datzelfde hoekje van mijn hoofd verstopt zat als tot voor kort Randy Newman.
    Andere woorden heb ik hier niet voor.

    Like

  11. heel recent nog luisterde ik, drie dagen op rij, naar Bob Dylan. ik hoorde prachtige songs. af en toe tracht ik wat bij te benen… ook via jouw blog martin.

    groetjes, loretta

    Like

  12. beste vrienden, bedankt voor al deze zeer uiteenlopende reacties. toch wil ik er even op wijzen dat dit stukje niet over dylan gaat, maar over zijn onvolprezen radioprogramma ‘theme time radio’ (wat hij ongetwijfeld van mij heeft afgekeken, ik maar al een themaprogramma sinds 1982, zolang al dat ik geen thema’s meer kan bedenken).
    toch moeten een paar dingen over dylan duidelijk zijn: dylan is even belangrijk, als kunstenaar, voor de 20ste eeuw, als francis bacon, matisse, proust, kafka, fellini, john ford… wat dylan vooral niet was: een protestzanger. protestzangers waren de mensen die een paar songs van dylan als model namen, ze imiteerden, er banale teksten over atoombommen en zo bij verzonnen, en hoopten op die manier veel geld te verdienen, zodat ze nooit meer zouden moeten zingen en optreden. bob dylan is een country- en blueszanger. hij heeft nog nooit tegen iets geprotesteerd. wel heeft hij al een en ander vastgestel.

    Like

  13. Laat je je niet een beetje teveel leiden door wat de Meester himself zegt te zeggen, Martin? Dylan hoeft van mij geen protestzanger te zijn, maar zijn oeuvre bestaat ontegensprekelijk uit vele protestliederen. Expliciet maatschappelijke, zoals Masters of War, en vooral veel impliciet psychologische waarin hij protesteert tegen ‘de gang van zaken’ m.b.t. mensen die hij al dan niet graag heeft gezien. Ik vind Dylan een net iets te partijdige observator om te zeggen ‘dat hij alleen maar dingen heeft vastgesteld’.
    Dylan is meester in het ophangen van gordijnen rond zichzelf, bijvoorbeeld door verwarring te zaaien over zichzelf en door zich achter anderen te verschuilen. Ik gun het hem wel, maar geloven doe ik hem niet helemaal :-).

    Like

  14. mijn excuses voor de typfouten.
    Ester, we worden altijd beïnvloed, zeker door degenen die we bewonderen. Als je met protesteren bedoelt ‘getuigen’, dan ben ik het met je eens, maar het genre van de protestsong heeft hij nooit beoefend. Dat was een vondst van overijverige journalisten. Ik denk dat er voor Dylan alleen maar de muziek van de mensen bestaat, zoals This Land Is Your Land.

    Like

  15. Zoals jij zegt, zie en hoor ik het toch ook hoor Esther en velen hebben het protest uit Dylans’s songs verder gezet of er zich toch aan gespiegeld.
    Elk zijn aanvoelen natuurlijk, kwestie is dat men ervan geniet elk op zijn manier.
    weekendgroeten,
    Iris

    Like

  16. zandt eenzijdiger dan dylan? dat begrijp ik niet, martin. in welk opzicht zou hij eenzijdiger zijn? ik heb de veelzijdigheid van bob dylan in elk geval nog niet begrepen, hoewel “subterranean homesick blues” ongeëvenaard is. misschien ben ik er nog niet aan toe. i’ve only just began to love cohen. en zijn broer – dinges – van down under – nick cave, ja, that’s it.

    leergierige groeten
    blogonious eilandman

    Like

  17. inderdaad – ik respecteer je mening in verband met bob dylan, beste iris, maar hoe kun je dan genieten van iemand die protesteert. dat is toch iemand die zich boos maakt. in dat geval zou jij toch ook boos moeten zijn? of niet? overigens niet zoveel verschil tussen getuigen en protesteren. of zit in de waarheid van een getuigenis geen protest?

    blogonious, townes is uniek en ongeëvenaard en vreselijk miskend. ik bedoelde met eenzijdig niets negatiefs. hij behandelt gewoon minder thema’s dan dylan. bij townes gaat het vaak over de eenzaamheid en de liefde. townes was een singer-songwriter. dylan is een songschrijver, muzikant, bandleider, filmregisseur, schrijver van fictie en autobiografisch werk. en zakenman.

    Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: