Ik was even een bericht aan het schrijven aan Marco, waarbij toevallig en nogal associatief Eddie Cochran, Eddie Constantine, Eddie Vedder (in Dead Man Walking), mijn goede vriend Eddie, Eddie Merckx, Federico Bahamontes en Eddie Hinton ter sprake kwamen. Op het moment dat ik Eddie Hinton intikte zette iTunes ‘Yeah Man’ van diezelfde Eddie Hinton in (een held van Willy DeVille en Drive-By Truckers, voor de jongeren onder ons). Ik gelooof dat ik drie of vier songs van hem op mijn schijf heb staan, tussen tienduizend andere. Hoe vaak heb ik dat nu al niet meegemaakt? Wat betekent het? Niets of alles? Met die Duvel zie ik de dingen natuurlijk niet meer in de juiste perspectieven, vooral niet na een lange ziekte en veel medicijnen, dat weet ik wel. Maar er is toch iets, er moet toch iets meer zijn. Wat is dat dan?
HOOCHIEKOOCHIE 
Blij dat je weer terug bent, Martin.
Ik ken wel wat Duveldrinkers. Veel in onze kennissenkring. Veel mensen en veel Duvels. Ik ruik soms de brouwerij tot hier. Niet echt. Maar toch. Het zal wel door die vrienden zijn, die zijn in groepjes fan, van Duvel.
LikeLike
Martin, me dunkt sta je hier voor een ontdekking. Allicht moet er voor situationisten leven zijn na de dood, meer bepaald in de Eeuwige Toestanden. Allicht is er daar ook een god, die 1 ander regelt, onder meer de maat der dingen en dus ook de muziekmaat. Bij deze laat de Eeuwige Toestander je weten dat je het verkeerd voor hebt met Elvis en dat je er beter aan doet je thuiskomst te vieren met 1 of andere Eddie. (zie je eigen lijst). Het is niet eens een verdoken boodschap. Alvast blij dat je terug bent en we je weer kunnen lezen. Voorlopig moet dat niet te veel zijn.
LikeLike
Ik geloof niet in toeval, martin. bepaalde ontmoetingen moeten gebeuren. verklaarbaar? ik weet het niet, het geeft vast en zeker wat mysteriekleur aan ons leven. ik ben blij dat ik je woorden mag lezen.
marc
LikeLike