GERARD REVE : OP WEG NAAR HET EINDE

Gerard Reve is nooit een van mijn uitverkoren schrijvers geweest. Zijn stijl en zijn humor waren groots, maar toch moest ik altijd moeite doen om zijn boeken uitgelezen te krijgen. Tijdens een lang en dronken gesprek heeft Toulouse, een Antwerpse vriend, me ertoe over kunnen halen ‘De Avonden’ toch maar eens te lezen. Ik heb dat de dag nadien gedaan, in bed met een kater, en opeens besefte ik dat ik een meesterwerk in mijn handen had. Later is dat besef weer weggeëbd. Toch twijfel ik al lang niet meer aan zijn klasse en, vooral, aan zijn totale oorspronkelijkheid.

“De ergste menselijke zonde is de bereidheid zich in een hoek te laten trappen. Ik wil niet in een hoek of verborgen kelder leven. Dat kan ik niet. Zo iets geweldigs is het leven nu ook weer niet: ik bedoel dat ik, als ik in zedelijk opzicht niet waardig, met opgeheven hoofd kan leven, dan maak ik er een eind aan, want met minder neem ik geen genoegen, al neemt dat hele leger van fluweeldragende kirders er wel genoegen mee. Ik ben een schepsel Gods, en geen karikatuur.”
Gerard Reve, Op weg naar het einde.

Ik hef het glas op de herinnering aan alle gesprekken en discussies die ik met vrienden en toevallige passanten over Gerard Reve voerde. En ik dank de schrijver voor zijn onovertroffen stijl, zijn moedige en voorbeeldige levenswijze.

Auteur: Martin Pulaski

Dichter, schrijver, blogger, filosoof, DJ. Liefde voor steden, literatuur, muziek, film, kunsten, nachtleven. Radioprogramma ‘Zéro de conduite’ op Radio Centraal Antwerpen 106.7 fm en streaming. Toon alle berichten van Martin Pulaski