Anselm Kiefer, in loden boeken heb ik je naam neergeschreven. Al vloekende, al tierende. De geschiedenis heeft geen bril nodig om mijn letters te spellen. Ik zie je voetsporen in de sneeuw van een voetbalveld waar je talloze doden liggen, nabij de doelen. De menigte klapte in de handen voor het een of het ander. Veel drukte om niets, werd gespeeld in menig theater. In Sarajevo werd druk gescoord tegen Bosniërs, met bloed in hun haar. Men woelde alleen maar het groene gras om.
HOOCHIEKOOCHIE 