RADIO CENTRAAL EN DE VLAAMSE CULTUURPOLITIEK

centraal3

 

Het is jammer dat radio centraal niet te beluisteren valt buiten de stad Antwerpen. Het is een uitzonderlijke onafhankelijk radio, niet commercieel, volledig gericht op cultuur, op alle mogelijke cultuurvormen, ook de zeer moeilijk toegankelijke. De medewerkers maken geen programma’s voor het geld of voor de roem. Ze moeten er zelfs lidgeld voor betalen. Toen mijn vader nog leefde zei hij dat ik gek was: gij gaat werken op die radio en gij moet daar ook nog voor betalen! Misschien had hij gelijk, maar ik geloof het niet. De meeste medewerkers van radio centraal zijn jong, overtuigd van de unieke waarde van dat aspect van de cultuur dat ze geregeld met zoveel inzet onder de aandacht brengen. Ik maak wel een programma voor radio centraal, maar ik ben zeker niet bevooroordeeld: dit is werkelijk een van de weinige waardevolle zenders in Vlaanderen. En wat doet de minister, of zijn commissie? Hij legt die zender aan banden en geeft vrij spel aan de pulpzenders met hun 24/7 commercieel, globaal gekwaak. Al die zenders zijn hetzelfde, er is geen verschil: hun enige pluspunt is dat ze energiebesparende gevolgen hebben: je zet die verdomde radio uit! Maar een cultuurradio mag niet beluisterd worden in het Vlaamse landje, of hij moet Klara heten en zich duidelijk richten tot een doelgroep van nette dames en heren, met diploma’s in hun kast. Ik zal er maar over zwijgen, of ik begin weer namen te noemen van degoutante mensen.

Gisteren besteedde ik voor de ik weet niet hoeveelste keer aandacht aan de muzikale cultuur van het Zuiden van de Verenigde Staten. Veel van de muziek waar wij nu nog geregeld naar luisteren is daar ontstaan, in de Mississippi Delta, in de straten en cafés van New Orleans en Memphis en in de kleine opnamestudio’s, waarvan Sun de bekendste is, maar waarvan er honderden bestonden in dat gebied. Heel wat van de muzikanten die gisteren aan bod zijn gekomen, zijn natuurlijk bekend; sommigen zoals Elvis Presley, Roy Orbison en Jerry Lee Lewis bij de massa, anderen zoals Alex Chilton, Carl Perkins en Loretta Lynn bij een wat kleiner publiek. Weer anderen, zoals de geniale pianist James Booker (uit New Orleans) zijn alleen maar bekend bij ‘specialisten’, en dat is heel jammer. Het is eveneens jammer en bovendien erg dom dat weldenkende types met een verfijnde smaak, intellectuelen, avant-gardisten, en zo verder, neerkijken op deze ‘vulgaire’ muziek . Voor mij is die miskenning een van de belangrijkste drijfveren om rock & roll, rhythm & blues, soul en country onder de aandacht te blijven brengen. Als nu die radio nog wat bereik zou krijgen, of via het internet beluisterbaar worden!

Auteur: Martin Pulaski

Dichter, schrijver, blogger, DJ, sensitivist. Stadsleven, literatuur, muziek, film, kunsten. Radioprogramma ‘Zéro de conduite’ op Radio Centraal Antwerpen 106.7 fm en streaming.

Eén gedachte over “RADIO CENTRAAL EN DE VLAAMSE CULTUURPOLITIEK”

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: