Verveling of de leegte van de ziel. Een vonkje, nog een vonkje, tot een veelvoud vuur vat en je de woorden influistert, inblaast; tot je zelf een vuur van woorden wordt. En in elkaar smelt. In wie? In wie wacht, met warhaar. Staaldraad van de tong gesmolten. Zo ga je gloeiend als een vallende ster de nacht in, waar de hartendieven je verwachten of niet verwachten.
4 gedachten over “VERVELING, LEEGTE VAN DE ZIEL”
Reacties zijn gesloten.
uitgebrand, of net niet.
LikeLike
Was er geen eerste versie?
Die was mooier.
Maar deze is beter.
LikeLike
ik was nog bezig, mijn computer werd afgesloten, hij leek wel vuur te vatten
mooier? door te veel na te denken maak je de dingen lelijker, misschien?
de eerste versie is verdwenen, ‘opgebrand’.
LikeLike
ik heb van ‘zijn’ ‘worden’ gemaakt, denkend aan nietzsche (schaterlachend) en aan gerard manley hopkins en aan heraclitus.
LikeLike