Giftige liefde sluipt de telefooncel uit. Zoete woorden, zegt men. Maanschijn en abrikozen. Velletje! Je luistert naar een boerenpolka van een accordeonspeler uit een continent afkomstig waar stil staan als ijsbloemen: de danseurs. Waar dichters met de ogen half gesloten narcotisch glimlachen naar sterren, en als op wolken meewiegen op de sierlijke cadans van hun siliconen.
Plato kijkt toe van tussen de zuilen en geselt in stilte zijn vriend. Tijd berust in zijn droevige iconen.
Foto: Martin Pulaski
HOOCHIEKOOCHIE 